Өлең, жыр, ақындар

Ән құдіреті

Нұрғалиға

Жаның бір күміс үнге тамсанғанда,
балбырап бөленесің қанша арманға!
Бар дүние бұлбұл болып сайрайтындай
Нұрғали ән салғанда!

Нұрғали ән салғанда:
жұрт райлы,
көздерден күн-мейірім жылтырайды,
ананың ақ құшағын сезіндіріп,
даланың жусан иісі бұрқырайды.

Сезінбей уақыттың түс, екіндісін,
жаныңа түк еместей не түрлі сын.
Нұрғали ән салғанда, көңілің өсіп,
ешқашан қартаймайтын секілдісің.

Әр жасы құтты болғай ғажап ұлдың,
думаны тарқамасын базарымның,
әнің де, сәнің осы жас күйіңде
жасай бер, Нұрғалиы қазағымның!



Пікірлер (1)

Жанерке

Оте керемет екен рахмет

Пікір қалдырыңыз

Қор болған жер

  • 0
  • 0

Азаптан тұншыққан өлкеге қарашы,
жалғыз үн қатуға келмейді шамасы.
Күл-талқан жартастар...
Бидайдың

Толық

Оба

  • 0
  • 0

Оба жүр - қолда күрегі,
көр қазу - жалғыз білері.
Өліктің мынау көптігі,
жаназа, дұға — жоқ бірі.

Толық

Ұстаз

  • 1
  • 22

Заводта болсаң, күнбе-күн
көрінер еді табысың.
Дәрігер болсаң, түрлі емің –
сырқаулы жанның бағы шын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер