Өлең, жыр, ақындар

Түйсігім менен түсінігімнің арасы

  • 06.09.2020
  • 0
  • 1
  • 1080
Түйсігім менен түсінігімнің арасы,
(Мәңгілік жұмбақ әлемім сол-ау, шамасы).
Түйсігім менің тұспалымменен бал ашып,
Түсінбес соны түсінігіме, қарашы,
Түсінігім-ай, түсінігім-ай тәуелді,
Әдемі еді ғой алған бағытың әуелгі.
Сау басыңа сақина тілеп аласың,
Сарсаңға салып айналаңдағы сау елді.
Түйсігім айтқан құп-құйттай ғана түйінді
Тыңдамайсың-ау ақыл ғып басқа құюды.
Жақсы көресің ақылман болып көзге ұрып,
Жақсырақ жүріп, жақсырақ күліп, сүюді.
Өзіңдей мынау құп-құйттай ғана түйсігім,
Ол да біледі барлығын дүние исінің.
Ол да біледі дүниенің түзу жолдарын,
Қиюлары мен қиырлары мен қисығын.
Кеңістік әлем – дүниені көзсіз қармалап,
Жетелеп сені, келеді сені қорғалап.
Он рет сенің маңдайың тасқа тигенмен,
Сан рет сені сақтап та қалған сол ғана.
Сен бірақ оған көтересің кеп кеудеңді,
Сен көкірексің, ол неге сонда көргенді?
...Бір шыбықпен айдай-ақ алмай өтем бе
Өзекті жарып өзімнен туған сендерді?!



Пікірлер (1)

Дана

Рахмет

Пікір қалдырыңыз

Жалбыз туралы жыр

  • 0
  • 0

Екеуміз сол көктемді сағынармыз,
Сағыныш – сары бояу, қанығармыз.
Сарыөзек сайға шығып, қайда құрып
Кетті екен, қаймағы іріп сары жалбыз?

Толық

Ертелі-кеш ертеңімді ойлаймын

  • 0
  • 0

Ертелі-кеш ертеңімді ойлаймын
Қандай рахат, кездесер деп қандай мұң.
Қандай рахат, болса дағы қандай мұң,
Қарсы алудан қаймықпаймын, танбаймын.

Толық

Көктемнің кезі

  • 0
  • 0

Көктемнің кезі...
Көлдерге құйған қар суы,
Бал-құрақ қамыс қозғалып кетсе – бал шуы,
Бойыңды кейде дір еткізеді, дүние-ай,

Толық

Қарап көріңіз