Өлең, жыр, ақындар

Біздікі емес

  • 01.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1855
Біздікі еді мынау қала,
Анау бақ,
Бұлдыр тартып бара жатыр бәрі аулақ.
Жатырқайды бұрынғы аялдамалар,
Өзің күтіп тұрмағасын алаңдап.

Бақ та бүгін жабырқау ма,
Ойлы ма,
Шақырмайды бұрынғыдай қойнына.
Жас бұтақтар білектерің секілді
Асылмайтын енді менің мойныма.

Талай рет құшағына жасырған
Жасып өтем осы бақтың қасынан.
Жапырақтар саусақтарың секілді
Сипамайтын енді менің шашымнан.

Біздікі емес осылардың бәрі енді,
Тек ғашықтар билей алмақ әлемді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Араша

  • 0
  • 1

Сүтке малған тұмсығын
Сүртіп отыр бір шыбын.
Төгіп-шашып бұл ақты,
Артық ішкен сияқты.

Толық

Көршілер

  • 0
  • 1

Төбесі көк тіреген
Тарамыстай ұлы емен
Қысқа қарай қуарып,
Жазда қайта түлеген.

Толық

Атқа міндім

  • 0
  • 0

Атқа міндім
Шүу, жануар!
Бұл менің – алғаш атқа мінгенім.
Қастек Баянбай

Толық

Қарап көріңіз