Өлең, жыр, ақындар

Біздікі емес

  • 01.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1833
Біздікі еді мынау қала,
Анау бақ,
Бұлдыр тартып бара жатыр бәрі аулақ.
Жатырқайды бұрынғы аялдамалар,
Өзің күтіп тұрмағасын алаңдап.

Бақ та бүгін жабырқау ма,
Ойлы ма,
Шақырмайды бұрынғыдай қойнына.
Жас бұтақтар білектерің секілді
Асылмайтын енді менің мойныма.

Талай рет құшағына жасырған
Жасып өтем осы бақтың қасынан.
Жапырақтар саусақтарың секілді
Сипамайтын енді менің шашымнан.

Біздікі емес осылардың бәрі енді,
Тек ғашықтар билей алмақ әлемді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күдік

  • 0
  • 0

Аспанымда айналып жүр бір бақыт,
Күлімдейді күнде маған тіл қатып.
Кейде менің маңдайыма қонардай,
Жібереді жүрегімді тулатып.

Толық

Көршілер

  • 0
  • 1

Төбесі көк тіреген
Тарамыстай ұлы емен
Қысқа қарай қуарып,
Жазда қайта түлеген.

Толық

Қияр

  • 0
  • 0

Кірпігің мен қасың,
Тырнағың мен шашың
Берік өссін десең,
Қияр болсын асың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар