Өлең, жыр, ақындар

Мен туған үй Алатау бөктерінде

  • 11.10.2020
  • 0
  • 1
  • 1163
Көз жүгіртіп қарасам өткеніме.
Мен туған үй Алатау бөктерінде.
Түнеріп тұр көк аспан, күрсінеді,
Көп келмей кеткеніме өкпелі ме?!
Өмірдің төтеп беріп өткеліне.
Қайырылып бір қарадым өткеніме.
Ол менің жастық шағым қайта оралмас,
Ол менің сағым болған көктемім бе?!
Қимас сезім әурелеп кетерімде.
Қалың ойдың кетемін жетегінде.
Өзіңе өмір бойы қарыздармын,
Парызыңды мен бүгін өтедім бе?!
Адам пенде,
Сынаса ұнамайсың.
Алладан тек амандық сұрағайсың.
Өзіңе әлі талай берерім көп,
Білемін,
Білемін сен ештеңе сұрамайсың.
Көпар тартқан елім бар, баптап атын.
Өмір мынау бап емес, бақ шабатын.
Қасиетіңнен айналдым туған өлке,
Мен сенің ұлың болам мақтанатын.



Пікірлер (1)

нұркен

өлеңдерің керемет, Абдулла!

Пікір қалдырыңыз

Анама

  • 0
  • 0

Жақсы көрген екен анам, мені шын.
Барымды да аямадым сен үшін,
Шөберенің май жаладың қолынан,
Немерең де жегізді ғой жемісін.

Толық

Жездеме

  • 0
  • 0

Аман қалған гранаттан, минадан.
Кімге қалай,
Маған жездем сыйлы адам.
Отан үшін жанын берген адамға,

Толық

Өзім салған үйіңде орын болса

  • 0
  • 0

Жұрт сұраса айтар ем арманымды.
Бала үшін берер ем бар малымды.
Қанша қатал болсам да мен оларға,
Қатты жақсы көремін балдарымды.

Толық

Қарап көріңіз