Өлең, жыр, ақындар

Періште қыз

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1921
Періште қыз тербетші түсімдегі.
Көп жандар мені сендей түсінбеді.
Оянып кете берем, кінәләма,
Сені қимай жүргенім үшін мені.
Қайтемін, қымсынып бір, ақталып та.
Көрген түс көкейімде сақталып па?!
Хор қызы өзің, ақ бұлттан жасап алған,
Жымиясың оранып ақ мамыққа.
Сені талай ақының жыр етеді.
Кұшып жатып түсінде түнетеді.
Арман ару өзіңді аңсауменен,
Жылдар жылжып,
Ай жылжып,
Күн өтеді.
Өлеңімді сәбидей құндақты еткен,
Арнап тұрып өзіңе жырлап кеткем.
Сол періште ақ бұлтқа орап алып,
Сезімімді өзімен ұрлап кеткен.
Айтпасымды айттырдың, айтар жайды.
Сезбеймін деп жүрек те айта алмайды.
Өзіменен меншіктеп алып кеткен,
Сол сезімді,
Сол ару қайтармайды.
Жоғалғандай ғайып боп, кеше кетіп.
Аһ ұрғызып, қайғымды еселетіп.
Сүйе алмай жүргенім сол көп аруды,
Сол періште кеткен соң мешел етіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аязды кеште

  • 0
  • 0

Түрі солғын,
Жүзі жүдеу, қартаңды.
Кейбіреуі қағып менің арқамды.
Мүсәпір жан менен қайыр сұраса,

Толық

Өкпе жыр

  • 0
  • 0

Жандар құмар болған ба, күйе жағып,
Өр сөздің кеткені ме ме киесі ауып ?
Әкемнің ағаттығын кешіретін,
Анам да,

Толық

Сайрамсу

  • 0
  • 0

Керемет кезім менің, бала кезім.
Бала ғой,
Бала көңіл, бала сезім.
Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,

Толық

Қарап көріңіз