Өлең, жыр, ақындар

Өз келінің сорлатпасын...

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 664
Түсетінін білмей маған салмақтың.
Махаббат-ай,
Өз-өзімді алдаппын.
«Заманауи» әйелімді кезінде,
Қарт анама тәрбиелетіп алмаппын.
Жас болыппын,
Қазір жүрмін арманда.
Ұрсушы еді, анам үйге барғанда.
«Ақыл айтам, қазақшылық қайда деп,
Иілмейтін емен болып қалған ба?»
Түйсігіне ой жіберер сананың.
Тәрбиесі керек қызға, ананың.
Жан-жарыңның анасынан тәлім ал,
Өз келінің сорлатпасын қарағым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсадың ба?

  • 0
  • 0

Аңсадың ба,
Жоғалтқан асылыңды?
Неге жасым жанарға жасырынды.
Әр жанға елеңдеймін, есім кетіп,

Толық

Жаннатты етеді екен амал ғана

  • 0
  • 0

Жаннатты етеді екен амал ғана.
Бір күндік тірлігіңді амалдама.
Сәт сағат өмірің бар пендесің ғой,
Ол да пенде, адамды жамандама.

Толық

Сол бақытты тосамын

  • 0
  • 0

Түтетпесе әке-шеше ошағын.
Керегі не, мына жазған бос әнім.
Жарқырайтын күнім келер әлі де,
Сол күндерді,

Толық

Қарап көріңіз