Өлең, жыр, ақындар

Қиналғаныңда қорған бола алмадым

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 965
Қиналғаныңда қорған бола алмадым.
Боран соққанда, орман бола алмадым.
Қасқөйлер көп қой, нағылет атқыр,
Араша іздеп, солғанда жанарың.
Мен неге сол күн,
қасыңда болмадым.
Құдайға салдым,
Кешірімді құдай.
Сезгендей жүрек боларын бұлай.
Мен Алла емеспін, қалдырман бұлай,
Жазаңды берем, қолдасын құдай.
Көрмеген сорлы ашынған жанды.
Орнына қойғам, басынғандарды.
Сен менен қорық түбіңе жетемін,
Қорлаған сорлы, асыл жандарды.
Жазаламай сені, жер басып жүрмен.
Кімге шапқаныңды білмедің бірден.
Қыңсылап жүрер қаншық етемін,
Сендей бір езді, төбет боп үрген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз

  • 0
  • 0

Көктем кетті,
Жаз да өтті, тағы күз.
Оған неге таң қаламыз тағы біз?!
Сол жүректің түкпіріне тығылып,

Толық

Жасырынып тас атпаңдар бауырлар!

  • 0
  • 0

Жоқ адамға бауырым-ау кейіп көр.
Зомбилердей тап өздері, кейіпкер.
Мықты болса, жарқырап бір шықпай ма,
Атын, затын тұмшалаған «фейктер».

Толық

Ойым ерек, өзім әлі баламын

  • 0
  • 0

Ойым ерек, өзім әлі баламын.
Сене берме, сене берме қарағым.
Ішімдегі от жалынды білмейсің,
Байқамастан жалынға орап алармын.

Толық

Қарап көріңіз