Өлең, жыр, ақындар

Асырып абырой мен атағымды

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 939
Асырып абырой мен атағымды.
Артқа тастап құрбы мен қатарымды.
Бәріне қорған едім өмір жалған,
Алла білер, қайдан дәм татарымды.
Ініме артымдағы сүйеніш ем.
Бүгін неге от болып күйеді ішім.
Әр бауыр күйін күйттеп қарабастым,
Өздерің ең сүйенген сүйенішім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Артық айтпа ақыным

  • 0
  • 0

– Айлакер деп ойлаушы едім түлкіні.
Құлдық сана адастырған түркіні.
Династиялар елді солай билесін-
Деген сөзі бір ақынның күлкілі.

Толық

Өкініштің отына салып кетпей

  • 0
  • 0

Өкініштің отына салып кетпей,
Өзімменен ілестіріп алып кетпей.
Қалайша шыдап жүрмін таң қаламын.
Сол ұшқынның отына жанып кетпей?!

Толық

Бермей кетіп жүрмеші, береріңді

  • 0
  • 0

Бермей кетіп жүрмеші, береріңді.
Әй досым, білесің бе өлеріңді.
Әр түнде тажал саған үңіледі,
«Алла»- ғана шешеді, көреріңді.

Толық

Қарап көріңіз