Өлең, жыр, ақындар

Қайран апам

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1490
Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,
Анам келіп гүлді сүйіп тұрғандай.
Жан едің ғой жұртты ойлаған сыйы мың.
Енді ұқтым ғой бұл жалғанның қиынын.
Аман жүрсең болғаның деп айтушы ең,
Керек емес дүниең де, тиының.
Кеткен жансың әулетіңе бақ қарап.
Өзің жайлы күнделікті ақтарам.
– Анам менің әулие екен, – деп жүрем,
Өзің айтқан сөздеріңді жаттап ап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпе жыр

  • 0
  • 0

Жандар құмар болған ба, күйе жағып,
Өр сөздің кеткені ме ме киесі ауып ?
Әкемнің ағаттығын кешіретін,
Анам да,

Толық

Беташар

  • 0
  • 0

Елер жұрт,
Ерін сыйлап елегенді,
Келер құт, ақ келінмен ере келді.
Қолыңа қондырған бұл бақыт құсың,

Толық

Қиналғаныңда қорған бола алмадым

  • 0
  • 0

Қиналғаныңда қорған бола алмадым.
Боран соққанда, орман бола алмадым.
Қасқөйлер көп қой, нағылет атқыр,
Араша іздеп, солғанда жанарың.

Толық

Қарап көріңіз