Өлең, жыр, ақындар

Қайран апам

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1385
Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,
Анам келіп гүлді сүйіп тұрғандай.
Жан едің ғой жұртты ойлаған сыйы мың.
Енді ұқтым ғой бұл жалғанның қиынын.
Аман жүрсең болғаның деп айтушы ең,
Керек емес дүниең де, тиының.
Кеткен жансың әулетіңе бақ қарап.
Өзің жайлы күнделікті ақтарам.
– Анам менің әулие екен, – деп жүрем,
Өзің айтқан сөздеріңді жаттап ап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Билік пен халық

  • 0
  • 0

Әйтеуір бір өкпе-наз барша адамда.
Шынында қу тірліктен шаршаған ба?
Аянышты халдері, нөпір жұртым,
Жетеміз ба деп жатыр, аңсағанға,

Толық

Жалғандық

  • 0
  • 0

Бағалап көрейікші мүлкін ердің,
Жымиып түсін салған түлкілердің,
Змияндық жатады түбінде бір,
Жалған ғана жымиған күлкілердің.

Толық

Аллаға әр адамның бағы мәлім

  • 0
  • 0

Аллаға әр адамның бағы мәлім.
Кеудеме жібек өлең тағынамын.
Бірге тумай, бір үйде өспесек те,
Алтын әпке мен сізді сағынамын.

Толық

Қарап көріңіз