Өлең, жыр, ақындар

Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1024
Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге,
Осыншама азап сыйлап нетесің?
Жүрегімнің бар екенін кеудемде,
Еске салып кетесің.
Жаңбыр мұңлы әуеніне әніңнің,
Еліте берем...
Жоқ болса да себебі.
Жауқазыны менің көктем жанымның,
Көктеп шыға келеді.
Жазылмаған өмірімнің дастаны,
Келтіретін тірлігімнің мәнісін.
Аман болшы көңілімнің аспаны,
Тағдырымның дәні үшін...
Азаптамай кетсең, сірә, нетеді?
Жыры адасқақ ақымақты біздердей.
Бұл даланың гүл мен шөбі жетеді,
Қурап кеткен күз көрмей!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырғы жүздесу

  • 0
  • 0

Жүрек қаным деп білген жырды нағыз,
Сұңғыламыз...
Қалдырған мың бір аңыз.
Кілең жампоз жиналған керім кеште,

Толық

Мың бір түн деген отына мұңлы

  • 0
  • 0

Мың бір түн деген отына мұңлы,
Өртеген сұлу өлеңім.
Бала күнімде оқығанымды,
Көзіммен көріп келемін.

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Қайнар басы...
Хан қызы...
Арманы өлген,
Бұрымын бұлаққа кеп, талдап өрген.

Толық

Қарап көріңіз