Өлең, жыр, ақындар

Әжемнің жыры

  • 17.01.2023
  • 0
  • 0
  • 1095
Алқам да, салқам таулардың,
Аржағы дейтін шұрайлы.
Жүзінен тылсым саулар мұң,
Тау көрмей кеткен сыңайлы.
Төрі ғой жұмсақ төркіннің,
Бар еді бальзам бұлағы.
“Қыз күні болған кемпірдің...”
Кемсеңдеп әжем жылады.
Суреттей алсын көркін кім,
 
Көлі бар дейді тым ыстық.
Түсінбей түк те мен тұрдым,
Қинайды-ақ екен туыстық...
Қидырып көкжал сіңірін,
Бөлініп жұрттың сапынан.
“Жылаған еді сіңлім,
Құлаған сәтте атынан...
Айтпадым әлі сырды бұл,
Татпадым қайта бұлақтан.
Жанымды езді бір ғұмыр,
Бір әуен кетпей құлақтан”.
Ақтарып солай шын сырын,
Бір өлең айтты термелеп.
Иірді сосын ұршығын,
Дүние жатты дөңгелеп!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңтарда піскен таңқурай

  • 0
  • 0

Аңсарым ауды,
Ақылымды алды,
Қаңтарда піскен таңқурай.
Арпалыстырған ақынын мәңгі,

Толық

Жалқы ғұмыр диуана едім жаны шық

  • 0
  • 0

Жалқы ғұмыр диуана едім жаны шық,
Жандырдың-ау жапан түзде кез келіп.
Ерніңнен ыстық-ыстық ән ұшып,
Қардың бәрі әппақ отқа өзгеріп.

Толық

Келін тағы кеудеден шер тулатты

  • 0
  • 0

Келін тағы кеудеден шер тулатты,
Есер тұрмыс билеген еркін қатты.
Ері кеткен ертемен тауға шығып,
Тал бесікте бөлеулі кемпір жатты.

Толық

Қарап көріңіз