Өлең, жыр, ақындар

Көктөбет

  • 17.01.2023
  • 0
  • 0
  • 637
Сенің ит болғаныңа бөрілер кектенеді,
Менің ит болғанымды перілер жек көреді.
Автор

Көк төбетім күзетіп қора маңын,
Үйшігіңе түн бойы жоламадың...
Мен де қаңғып түн бойы,
Таңға жақын
Ине жұтып ілмиіп ораламын.
Биыл ит-құс қаттырақ дейді қауым,
Өз малының бәрі де жейді қамын.
Қора-қора мұңымды торып жүрген,
Ит-құс едің сен де бір, ей, құмарым...
Сен бе,
Мен бе,
Білмеймін кім налалы?!
“Ерке барыс есікті тырмалады”.
Қарға шаншып кетіпті құйрығыңды,
Текебұрқақ басталған түн, қаралы.
Өткен күннің тұз сеуіп ойға бәрі,
Көп айландым ертесі қой қораны.
Білесің бе көктөбет?
Бұл ауылда,
Мұндай ұлы өлімдер тойланады.
 
Келмесіңді білсем де мүлде қайтып,
Сені іздеймін...
Жұрт сөзін тыңдамай түк.
Елеңдеймін қойлардың ауызына,
Сен туралы қалардай бірдеңе айтып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңдану

  • 0
  • 0

Жанарға мұң,
Көкірегіне шер тұнғыш,
Тоғытатын дарияның толқынын.
Осы өлкеден ақын көрдім мен тұңғыш,

Толық

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ

  • 0
  • 0

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ,
Өлең – тағдыр,
Тағдыр бірақ сайқал-ақ.
Жазбен қыстай өрнектедік ғұмырды,

Толық

Азаптансам, гүлдер еске түседі

  • 0
  • 0

Азаптансам, гүлдер еске түседі,
Ләззаттансам, гүлдер еске түседі.
Олар менің көз жасым мен күлкімді,
Қауызына құйып үнсіз ішеді.

Толық

Қарап көріңіз