Өлең, жыр, ақындар

Ағатай

Асыл болған ағатай
Жарқын едің апыр-ай
Оздың ерте өмірден
Қалдырдың бізді кенеттен

Өткенімен көп жылдар
Орның толмас, мұным рас
Әулетке үлгі Сен едің
Нұрыңды шашып жүр едің

Анаңа болдың қолғанат
Сыйладың оған шапағат
Аузынан атың түспеді
Орның бөлек тау еді

Әу бастан ерте есейдің
Еңбекте нағыз нар едің
Ұйытқы болдың туысқа
Көздерің жанып, қауышса

Күлкің болса тас жарар
Жүректе жылу оятар
Балаға көңілің кең еді
Жинасаң рақат сол еді

Жазымыз өтті әр жылда
Алатаудың баурайында
Балалық кез балданды
Көңіліміз әбден шаттанды

Табанды біз шаңдаттық
Көкке талай аунадық
Сағынышпен еске аламын
Ойға батып толғанамын

Шаттыққа болдың себепкер
Қайтып келмес сол сәттер
Ойыма бірақ көп келер
Орны толмас ол күндер

Қолымды жайдым Аллаға
Сұрадым иман жаныңа
Болсын торқа топырағың
Жұмақтан көрінсін орының

Жеңгейге енді күш керек
Қызығы көрер көбірек
Етсін нәсіп бір Құдай
Болсын лайым дәл солай

Ұрпағың өнсін аман-сау
Жалғасын тапсын осынау
Тілекші болып келеміз
Дұғаға қосып жүреміз



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен баламын

  • 0
  • 0

Мен - баламын, боздалаған ботамын
Іңгәні ырғақпенен салғанмын
Жер-көкте таппас қазынамды
Анамның ақ кеудесінен тапқанмын

Толық

Анашым

  • 0
  • 0

Мұнтаздай тап-таза
Көңіліңнен айналдым
Сарқылмас қазына,
Сөздеріңнен айналдым

Толық

Ақжайық

  • 0
  • 0

Көзім, көрші қанеки
Айналаңды түгендеп
Өткірді жөнмен тереңдет
Әдемің қолда, мінеки

Толық

Қарап көріңіз