Өлең, жыр, ақындар

Бозаң үміт

  • 15.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1236
Мен отырмын көңілсіз,
Сен отырдың тіл қатпай.
Екеумізде тек үнсіз,
Шешілмейтін жұмбақтай.
Музыка үні үздігіп,
Даңғырлады барабан.
Биге басты қыз-жігіт,
Биге басты бар адам.
Сонау қырда тынбайды,
Кеудемдегі жасындар.
Үміт-күдік тулайды
Мына менің басымда.
Ішілмеді шарап та,
Тұрды бокал у толы.
Тап болдым-ау тағы отқа,
Сорлы жүрек үркеді.
Бозаң тартып тұрды үміт,
Ойға баттым мен бөлек.
Биге тартты бір жігіт,
Сен биледің дөңгелеп.
Мені нұсқап жанарың:
–Қызық, – дедің, – бұл «кісі».
Тек жадымда қалғаны,
Сол жігіттің күлкісі.
Сөнді сезім, кім ие?!
Өзімді-өзім құр алдап.
Бара жатты дүние,
Бұрымыңдай бұлаңдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мазалап мені

  • 0
  • 0

Жанымда сыздап жарақат табы,
«Қош!» дедің маған,
Кеттің де жырақ.
Тілейсің білем ішіңнен тағы,

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Қайыршы тартқан сыбызғының сырлы сазындағы, Өлең,
Шоқ бұлттың үлпа үкісіне құдыретті қолмен жазылған, Өлең,
Жасынның жүзінен жап-жасыл нұр боп тараған, Өлең,
Ай астында жалы бұрқырап жортқан абадан, Өлең,

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Маңдайыңа қолым бастым, сұп-суық…
Мола жақтың жолын бастым, сұп-суық…
Мен өзіңді іздеп қайта тапқанша,
Сағыныштан арылмаспын сұп-суық.

Толық

Қарап көріңіз