Өрт
- 0
- 0
Жел жоғалды аспанға, дала тыныш.
Жадау тартты жабырқау жаратылыс.
Момын қырлар күйдірсе күнге арқасын,
салқын ауа сағалап шың-жартасын,
Сені күттім — нені күттім?!
Сені күттім — нені күттім?!Көңілге алаң кірді.
Жетегінде жел-үміттің
жан — жадау, жанар — мұңлы.
Сен келмедің.
Шермендемін —
жүрегім сызға оранып.
Соңғы үмітім сөнген менің,
Кеудеме күз қамалып...
Түн алмасты, күн алмасты,
Еңсемді езіп түрлі ой.
Кеудемді зіл мұнар басты —
Уайым боп кезіктің ғой.
Ерке күнім — серке күнім
басымнан кетті-ау ұшып.
Елесіндей ертегінің
көркем күн көкке ауысып.
Үзілді үміт.
Түңілдіріп,
сырт беріп, сырғығансың.
Өзгелермен күліп жүріп,
маған кеп бір жыларсың!
Сені күттім...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Абақты. Декабрист
- 0
- 0
Құбыла бетті қан жапты,
Күн екен сөнген өртеніп.
Көктегі анау шаңдақты
қызыл нұр барад көмкеріп.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі