Өлең, жыр, ақындар

Сені күттім — нені күттім?!

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 799
Сені күттім — нені күттім?!
Көңілге алаң кірді.
Жетегінде жел-үміттің
жан — жадау, жанар — мұңлы.
Сен келмедің.
Шермендемін —
жүрегім сызға оранып.
Соңғы үмітім сөнген менің,
Кеудеме күз қамалып...
Түн алмасты, күн алмасты,
Еңсемді езіп түрлі ой.
Кеудемді зіл мұнар басты —
Уайым боп кезіктің ғой.
Ерке күнім — серке күнім
басымнан кетті-ау ұшып.
Елесіндей ертегінің
көркем күн көкке ауысып.
Үзілді үміт.
Түңілдіріп,
сырт беріп, сырғығансың.
Өзгелермен күліп жүріп,
маған кеп бір жыларсың!
Сені күттім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайыршы

  • 0
  • 0

Мен кеше көрдім сұп-суық өңін тірліктің,
Безеріп беті, көзінің нұры суалып,
Қарайды маған.
О, оның сұсы сұмдық тым.

Толық

Менің демоным

  • 0
  • 0

Сіздің өмір айт пен той, дырду-думан,
Біздің тірлік сымбатты сырдан ада.
Сен зымыра, сұр мұзда сырғана да,
Ал мен шырақ жағамын бір молада.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Күз келді, міне, қалаға,
Сағыныш түсті сары қымыз толмай сабаға,
Найқалған көштің нараду соңы шұбалып,
Боздап келеді сіңірі үзілген нар-аға.

Толық

Қарап көріңіз