Өлең, жыр, ақындар

Алғашқы сезім тоғысқан.

Қалқам,сені алғаш,досым маған көрсетті
Унатпа ол менікі деп алдыменен ескертті
Ойымда жоқ ұнатуда керісінше мазақ қып
Тоғыз жасар Омар жүрек сырын алғаш кездесті
Содан кейын біз жеті оқып,жігіт болып мұрт өсіп,
Арамызда өзіміздің көп сейлеміз көл көрсіп
Қызды көрсек ұнатып қап білсек болды қыз жасын
Өзімізге атап қойған сырттай салып сырғасын
Өзің едің. атап қойған өзіме
Өткеніңде қасымнан сенімсіздік сезіле
Мазақ қылған досымның қызығой сол баяғы
Ақымақтың ақырында келді айналып кезіне
Алғашында жай унады сұлу жүзі еріткен
Қайдан ғана ондай сұлу болды екен неліктен
Қарай беріп күндіз түні суретіне тамсанып
Өз көзімнің жанарын мен кішкене кеміткем
Одан кейын естігенде әнші екен дауысын
Өз даусымды ойлағанда болды маған ауыр сын
Әлі есімде ән салғанда көзіме жас келетін
Ақ бантикті шырқағаны маған қатты керек үн
Қоңырауда тырысамын көрінуге көруге
Жетпей мүлде батылым жақынырақ келуге
Бұрылыста тұрғанында қос жанары боялып
Маған қарап тұрмасада мен алыстан ұялып



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар