Өлең, жыр, ақындар

Сен жыладың – тірлікке ашынғаның

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 622
Сен жыладың – тірлікке ашынғаның,
Ойран болған әуелде-ақ жасыл бағың.
Нәркестенген көзіңде мұң қаншама,
Тәлкектер де жетеді басыңда мың.
Тимеді ме бір мысқал себім менің?
Жүрегіңді қайғымен желімдедім.
Жұбатудың қажеті жоқ та шығар,
Сыртқа шықсын жаспенен көңілдегің.
Жыла, жыла!
«Қойшы» деп, өтінбедім,
Мен де жаным, ызғардың өтіндемін.
Бір-ақ күнде жат жанға сен айналсаң,
Бөгде болып кетуге бекінгемін.
Жыла, жыла!
Баса алмай солығыңды,
Қарғап-сіле қайырсыз долы күнді.
Жүргеннен соң жер басып, ілдәлдалап,
Күйдірмейді қорлықтың шоғы кімді?
Арманың да беймезгіл қырқылыпты,
Белгілі ғой өмірдің ырқы мықты.
...Аңдамадым көзімнің шарасына,
Лықсып келіп ыстық жас іркіліпті.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Шер жамылған мұңлы аймақ: сағым-әжім

  • 0
  • 0

Шер жамылған мұңлы аймақ: сағым-әжім,
Құйын қашты бет алды тағы мәжін.
Одан басқа селт еткен дәнеңе жоқ,
Тыныштықтан жындандым, қажығамын.

Толық

Алғидың ала шөлі

  • 0
  • 0

Алғидың ала шөлі ...
Айна тақыр,
Жанымды күйдіргенше,
Қайнат ақыр.

Толық

Жапанда жалғыз жұрынмын

  • 0
  • 0

Жапанда жалғыз жұрынмын,
Бөктергі кетер бөктеріп.
Қадірі қашты жырымның,
Көңілі кіршең көпке еріп.

Толық

Қарап көріңіз