Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық сен де

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 414
Жаңғырық сен де,
Найзағай сынды бір сәттік ғұмыр кешесің,
Елеңдеп қалар дегенмен бірақ, неше шың.
Тастарды жанап, шатқалға оқыс соғылып,
Көшесің ...
Біртіндеп барып, өшесің ...
Өшесің –
мәңгілік өліп кетесің,
Мөлшерлеп таудың жетесін.
Жалғанға мынау жағыпар,
Айтасың білем, кекесін.
Алмасқа сені теңедім,
Қапыдан ұрар тегі өлім.
Тауларды небір дүрліткен,
Жаңғырық болсам деп едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымыр, шымыр

  • 0
  • 0

Шымыр, шымыр ...
Миы шыққан батпақтың сыртқы беті.
Ғұмыр – қыңыр.
Дал-дұл етіп ақ жүзін жыртты. Көкі ...

Толық

Қаншама сені жылаттым, мұңға бөледім

  • 0
  • 1

Қаншама сені жылаттым, мұңға бөледім,
Айтқанға көнбей алжасып, сұмға келемін.
Тілін емізіп алдайды жалмауыз кемпір,
Тіредім талай тұмсығын құмға кеменің.

Толық

Қара ат көрдім жапанда лаға безген

  • 0
  • 0

Қара ат көрдім жапанда лаға безген,
Сәйгүлікке құмар ем бала кезден.
Ұлытауды кісінеп үш айналды,
Мөлт-мөлт етіп ыстық жас тана көзден.

Толық

Қарап көріңіз