Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық сен де

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 367
Жаңғырық сен де,
Найзағай сынды бір сәттік ғұмыр кешесің,
Елеңдеп қалар дегенмен бірақ, неше шың.
Тастарды жанап, шатқалға оқыс соғылып,
Көшесің ...
Біртіндеп барып, өшесің ...
Өшесің –
мәңгілік өліп кетесің,
Мөлшерлеп таудың жетесін.
Жалғанға мынау жағыпар,
Айтасың білем, кекесін.
Алмасқа сені теңедім,
Қапыдан ұрар тегі өлім.
Тауларды небір дүрліткен,
Жаңғырық болсам деп едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жерге тиіп бауыры көсілгенде

  • 0
  • 0

Жерге тиіп бауыры көсілгенде,
Арынынан танарсың есіңнен де.
Аттың буы – кетерсің айбаттанып,
Жұрттың мысын басасың сесіңмен де.

Толық

Ойнап жүрген бір сәби: «Ұшқыш болам» деп күледі

  • 0
  • 0

Ойнап жүрген бір сәби: «Ұшқыш болам» деп күледі,
Қажетінше суғарсақ, солдырмаспыз көп гүлді.
«Болам, – деді, – ғарышкер».
Тампыш танау кекілді ұл,

Толық

Соқыр түннің кеспірі

  • 0
  • 0

Соқыр түннің кеспірі,
Үрейлі еді, қаймығам.
Жұлдыздың жоқ ешбірі,
Шықпай қойды Ай да – ылаң.

Толық

Қарап көріңіз