Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық сен де

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 440
Жаңғырық сен де,
Найзағай сынды бір сәттік ғұмыр кешесің,
Елеңдеп қалар дегенмен бірақ, неше шың.
Тастарды жанап, шатқалға оқыс соғылып,
Көшесің ...
Біртіндеп барып, өшесің ...
Өшесің –
мәңгілік өліп кетесің,
Мөлшерлеп таудың жетесін.
Жалғанға мынау жағыпар,
Айтасың білем, кекесін.
Алмасқа сені теңедім,
Қапыдан ұрар тегі өлім.
Тауларды небір дүрліткен,
Жаңғырық болсам деп едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 0
  • 0

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,

Толық

Тұтылған күн

  • 0
  • 0

Тал түсте күреңітіп, тұтылған күн,
Жер әлем алакеуім,
Құтымды алдың.
Жоғалды сүңгі-сәулең: дәрменсізсің,

Толық

Түнде – өлімен, күндіз тірі пенделермен тілдесем

  • 0
  • 0

Түнде – өлімен, күндіз тірі пенделермен тілдесем,
Бірде – тірі, бірде – өлікпін. Екі жақты күн кешем.
Мұхаммедтің сұлбасына тәуеп етем түнде ылғи,
Ал, оянсам – қыбарғада тұрар қаңсып Күн көсем.

Толық

Қарап көріңіз