Өлең, жыр, ақындар

Қазақтың қолтумасы

  • 30.11.2020
  • 0
  • 0
  • 604
Қазақтың даласы бұл қаңтардағы,
Уақыт өткен сайын артар бағы.
Күсет қар нығыздалған,
Ал жылқысы –
Адамнан жәрдем күтіп аңтармады.
Жануар күртік кешіп, омбылаған,
Шөпберіп, күтпеседе – қоңды.
Ұнаған.
Киелі боз жылқылар,
Аруақпен,
Жалыңа жау келгенде қонды бабам.
Аязда қолтумамыз қың демеген,
Жылқының тоңатынын білмеген ем.
Боз-боран ұзақ жолда,
Атқа сеніп,
Арманға таянып-ақ күнде келем.
Жануар құланнан сәл пішінді еді,
Қазақтар қазақиды – түсінбеді.
Бабаммен Байтақ Елді бірге құрған,
Пырағым, шерің қалың ішіңдегі?..
Әспенсір ақ қылшықтың жаманаты,
Күрсінді түркілердің қағанаты.
...Жалыңның қасиетін қадір тұтам,
Тұяғың ата-бабам – аманаты,
Қазақтың қолтумасы - қазанаты!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен өмірдің өткінші бір нөсері

  • 0
  • 0

Мен өмірдің өткінші бір нөсері,
Белгілі ғой ала бұлттың көшері.
Қолың бұлғап, шығарып сал,
Қайтты әттең,

Толық

Тағы бүгін таусылдым табанымнан

  • 0
  • 0

Тағы бүгін таусылдым табанымнан,
Түк шықпады таудай-ақ талабымнан.
Жоқтығы ғой бармақтай бақтың баста,
Сорым екен көремін тауанымнан.

Толық

Дір-дір етіп саусағың құшақтадың

  • 0
  • 1

Дір-дір етіп саусағың құшақтадың,
Өмірімде болса егер үш-ақ бағым.
Бірі – өзің деп санадым, періштем-ау,
Арманымдай көгімде

Толық

Қарап көріңіз