Өлең, жыр, ақындар

Қазақтың қолтумасы

  • 30.11.2020
  • 0
  • 0
  • 579
Қазақтың даласы бұл қаңтардағы,
Уақыт өткен сайын артар бағы.
Күсет қар нығыздалған,
Ал жылқысы –
Адамнан жәрдем күтіп аңтармады.
Жануар күртік кешіп, омбылаған,
Шөпберіп, күтпеседе – қоңды.
Ұнаған.
Киелі боз жылқылар,
Аруақпен,
Жалыңа жау келгенде қонды бабам.
Аязда қолтумамыз қың демеген,
Жылқының тоңатынын білмеген ем.
Боз-боран ұзақ жолда,
Атқа сеніп,
Арманға таянып-ақ күнде келем.
Жануар құланнан сәл пішінді еді,
Қазақтар қазақиды – түсінбеді.
Бабаммен Байтақ Елді бірге құрған,
Пырағым, шерің қалың ішіңдегі?..
Әспенсір ақ қылшықтың жаманаты,
Күрсінді түркілердің қағанаты.
...Жалыңның қасиетін қадір тұтам,
Тұяғың ата-бабам – аманаты,
Қазақтың қолтумасы - қазанаты!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәсіре

  • 0
  • 0

Өмір біздің ойлағаннан басқарақ,
Көңіл кейде қасқырдан да ашқарақ.
Адамдардың бәрі бірдей бақытты,
Тек бақытсыз: сыр алдырар қас-қабақ.

Толық

Ғарышкер Тоқтар Әубәкіровке

  • 0
  • 0

Бетегелі сардала сағым жапқан,
Астық берген саң мың пұт – шағың мақтан.
Байқоңырың – ғарыштың дарбазасы,
Сүрен салып, әлемге дабыл қаққан.

Толық

Ғалам мені құрсағында

  • 0
  • 0

Ғалам мені құрсағында
Тербетті,
Бұлттан жасап орап қойды жөргекті.
Қоржынына салды дағы

Толық

Қарап көріңіз