Жыл басы

Орман іші жаныңа дем береді,
Жайдарлы шақ адамға ең – керегі.
Сыр тартады кіл ағаш,
Ал ұйқыда,
Жаңа жылды қарсы алған пенделері.
Жалғыз сейіл – қалың ну қойнауында,
Қолайлы сәт алаңсыз ойлануға.
Үн шығады жыныстан жанды әлдилер,
Табиғатта Жаңа жыл тойлануда.
Жылт етеді тиін де зыр қағатын,
Тауса алмайды қылығын жырлап ақын.
Талтаң, талтаң қарға жүр қар үстінде,
Ештемеден жайы жоқ құр қалатын.
Ала қанат сауысқан жөнге келмей,
Мүлгиді емен уайым меңдегендей.
...Маған қарап бір шал тұр қаба сақал,
«Қара орманның иесі – мен» дегендей.
Аңтарыла көз тігіп сұлбасына,
Үйеңкінің ұйыдым тұлғасына.
Шал кейпінде діңіне ұлпа қонған,
...Ұшырастым ғажайып Жыл басына.

---