Өлең, жыр, ақындар

Шәмбi туралы баллада

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1102
iнiм Нұрсұлтанға

Бұрында да тұрмаған-ды жұтынып,
Тiршiлiгi қазiр тiптен жұпыны
Қарсы алды ауыл ақын ұлын будақтап,
Мың үйiнiң мұржасының түтiнi.

Хал-жағдайын бiлу үшiн бауырдың,
Жиналатын әдетi ғой ауылдың.
Әр қиырдан сыр тартып-ақ отыр ем,
Шығатұғын көңiлiнен қауымның.

Мiнезiн кiл қыңырлықтан құраған,
Кенет iнiм жасы төртке құлаған,
Бұл көкемнiң көргенi көп дедi ме,
Қызып кетiп қызық сауал сұраған:

– Әжемiздiң ашатыны пал кiлең,
Ұш құмалақ түседi ылғи алдымен.
Кеше бiрақ сiздi шайдан көргенбiз,
Шыққаныңыз рас па, аға, шәмбiден?..

Ар жағында қалып қойған көп белдiң,
Еске түстi балалық шақ, өткен күн.
Осынау бiр лебiзiнен iнiмнiң,
Исi аңқыды-ау қарлы қыста көктемнiң.

Еске түстi сағынғаным ауылды,
Сағынғаным мына мiнсiз қауымды.
Қайғы-мұңға көнтерiлеу жүрегiм,
Осы жолы қуаныштан ауырды.

Отарба да әрең тартар ойымды,
Сол ойды һәм көтере алар бойымды
Үйге келiп тiктедiм мен, бiлгесiн
Бiздiң ойды бiлген бала ойынды.

Алғашқыда ырым ғой деп күлiп ем,
Кейiн бiлдiм тамырласын дiлiммен.
Туған ел-ай, ақиқатты тұспалдап,
Айтқызатын сәбиiнiң тiлiмен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Белгiсiз қала

  • 0
  • 0

Тоғыз жолдың тоғысқанмен торабы,
Қайда екенiн таба алмайтын қонағы
Бұл қалада көктемдi ешкiм бiлмейдi
Мұнда өйткенi он екi ай қыс болады.

Толық

Мен Пушкин емеспiн, бұл анық

  • 0
  • 0

Мен Пушкин емеспiн, бұл анық,
Болмасам болмайын, уайым ба.
Жер басып жүргенге жұбанып,
Жыр жазам ғашықтық жайында.

Толық

Ауа түстес жыр

  • 0
  • 0

Өткен күндер әсерлерiнiң өңi әлi
Кеткенi жоқ көңiл — көзiмнен жоғалып,
Бала күнгi әңгiмеге өмiрiммен өзектес,
ауық-ауық, жиi-жиi соғып тұрамын оралып.

Толық

Қарап көріңіз