Өлең, жыр, ақындар

Әке жыры

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1432
Оңашада үйiр екен ойға мұң,
Ұлым сенiң ертеңiңдi ойладым.
Кей ойыңның мiнезiнен шошынып,
Кей қиялдың тәттiсiне тоймадым.

Ботақаным, бауыр етiм, бүлдiршiн,
Сенi әйтеуiр бейбiт күндер күлдiрсiн.
Қазiр әкең — тас қамалың жаныңда,
Ертең халiң не болады, кiм бiлсiн?

Екi ой басып, бiрi — күдiк, бiрi — үмiт,
Отырғаным бiр суып, бiр жылынып.
Сенi мақтан қылар ма екем, жоқ әлде
Бiр iсiңнен кетер ме екен түңiлiп.

Ертеңiңдi ойлаумен-ақ алқындым:
Қызығына түспей атақ, алтынның,
Тек әйтеуiр намысы ояу, жүрегi от,
Азаматы болсаң екен халқымның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баба-ырым

  • 0
  • 0

Жұтаңдаумын, демен бiрақ жарлымын,
Баба ырымы, әлегi емес жарғының.
Қызыл тiлдi сөзге иiлту үшiн де,
Итаяқтан суды да iшкен бар күнiм.

Толық

Метаморфоза

  • 0
  • 0

Балалық шақ шық болар таңда демi,
Тамсандырған тылсым сәт аз ба менi,
Мөлдiр едi айдыны көңiлiмнiң,
Көршi аулада өскен гүл арман едi.

Толық

Өткелде

  • 0
  • 0

Ауру емес,
Қасап қолдан өлем мен.
Сүйер ару
Ерiнiмнен көгерген.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер