Өлең, жыр, ақындар

Ақ мамық – ұлпа төгілді

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 669
Ақ мамық – ұлпа төгілді,
Жасырып жердің сірісін.
Мұң басты бей-жай көңілді,
Ақ сезім әлі тірісің.
Түн қандай тымық,
Салыңқы,
Түзім де шерлі сыңайлы.
Күй кештім, жаным, жабыңқы,
Шерменде жүрек жылайды.
Күздегі кеткен көгілдір,
Көктемде қайта келмейді.
Қайшылық толы
Өмір бұл,
Кеудем бір әнге шөлдейді.
Басылмай кеткен сарығым,
Аңсаумен қалдым қаталап.
Ораласың ба, жарығым?
... Қар жауып кетті апалақ...
Жауапсыз қалған махаббат...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілім де, көше де ала-көбең

  • 0
  • 1

Көңілім де, көше де ала-көбең,
Жапа-жалғыз қалдым-ау қалада мен.
Қош айтысып, аттанып кете бардың,
«Дір-дір етіп, уыздай бала денең».

Толық

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім

  • 0
  • 0

Мен мұқалып, мүжілдім де үгілдім,
Тас түнекті бұ тірліктен түңілдім.
Опындырды басқа жайттар
Қорықпаймын,

Толық

Сен менің аққу қазым қалықтаған

  • 0
  • 0

Сен менің аққу қазым қалықтаған,
Сәбидей күлімдейсің шалықтаған.
Көзіңе көзім түссе оқыстан бір,
Күй кешем алашабыр жан ұқпаған.

Толық

Қарап көріңіз