Өлең, жыр, ақындар

Ақ мамық – ұлпа төгілді

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 553
Ақ мамық – ұлпа төгілді,
Жасырып жердің сірісін.
Мұң басты бей-жай көңілді,
Ақ сезім әлі тірісің.
Түн қандай тымық,
Салыңқы,
Түзім де шерлі сыңайлы.
Күй кештім, жаным, жабыңқы,
Шерменде жүрек жылайды.
Күздегі кеткен көгілдір,
Көктемде қайта келмейді.
Қайшылық толы
Өмір бұл,
Кеудем бір әнге шөлдейді.
Басылмай кеткен сарығым,
Аңсаумен қалдым қаталап.
Ораласың ба, жарығым?
... Қар жауып кетті апалақ...
Жауапсыз қалған махаббат...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегім

  • 0
  • 0

Жүрегім
Мұң-батпанға төтемедің,
Қайтейін көрінгенді «көкеледім».
Бір күні көзім жұмып қалғанымда,

Толық

Тереземнен телміреді

  • 0
  • 0

Тереземнен телміреді
Түн дүлей,
Аңдып отыр қимылымды мүлгімей.
Далада – аяз,

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

«Мінез керек, – дейді ме ел, – өлеңге шын»,
Маңдай терім төленсін, төленбесін.
Жыр жазамын. Бір күні жетермін-ау,
Алысқа ұзап кетсе де менен көшің.

Толық

Қарап көріңіз