Өлең, жыр, ақындар

Құралайдың салқыны

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1438
Қиялымда жүрем енді тербетіп,
Жүрек жатыр ақ жауынын селдетіп.
Аспанның да түнеріп тұр қабағы,
Астана да суық тартты сен кетіп.

Күңгірт мекен, көңіл бордай үгіліп,
Сүріндім бе?
Сезім қалды жығылып.
Жылу таппай қаңыраған қаладан,
Амалсыздан өз-өзіме тығылып:
"Құралайдың салқыны" деп алдадым,
Сұр тұмандай бұлыңғырлау алдағым.
Өзіңсіз күн, кеш те, түн де меңіреу.
Сенің жайың қалай екен, ардағым?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саумал түннен аппақ арман сауамын

  • 0
  • 0

Саумал түннен аппақ арман сауамын,
Қара жерге ақ қар болып жауамын.
Кетсем деймін аспан жаққа, жыраққа,
Мен білмеймін себебін,

Толық

А нүктесі – алданған ақ арманым

  • 0
  • 0

А нүктесі – алданған ақ арманым,
Ә нүктесі – әттеңі көп жалғаным.
Б нүктесі... бақытымды іздеумен,
Ғ нүктесі... ғарыш жаққа самғадым.

Толық

Өз-өзіммен күні бойы егесем

  • 0
  • 0

Өз-өзіммен күні бойы егесем,
Іште – дауыл, сыртта көктем демесең.
Тыныш жатқан жүрегімді тулатып,
Сабырымды ұрлап кеттің неге сен?

Толық

Қарап көріңіз