Өлең, жыр, ақындар

Құралайдың салқыны

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1417
Қиялымда жүрем енді тербетіп,
Жүрек жатыр ақ жауынын селдетіп.
Аспанның да түнеріп тұр қабағы,
Астана да суық тартты сен кетіп.

Күңгірт мекен, көңіл бордай үгіліп,
Сүріндім бе?
Сезім қалды жығылып.
Жылу таппай қаңыраған қаладан,
Амалсыздан өз-өзіме тығылып:
"Құралайдың салқыны" деп алдадым,
Сұр тұмандай бұлыңғырлау алдағым.
Өзіңсіз күн, кеш те, түн де меңіреу.
Сенің жайың қалай екен, ардағым?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң

  • 0
  • 0

Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң.
Тiл қатпадым, тыныштық. Тынып, талды үн.
(Сезiмiмнiң алдында дәрменсiзбiн,
Жүрегiн ақылымен құлыптар кiм?!)

Толық

Кірпікке тағы да қонар мұң

  • 0
  • 0

Кірпікке тағы да қонар мұң,
Неге мен күлуді доғардым?
Өзімнен адасып… іздедім…
Қай жерде, қай күні жоғалдым?

Толық

Жасын ойнап, жаңбыр жауды, саналым

  • 0
  • 0

Жасын ойнап, жаңбыр жауды, саналым,
Сенi ойлаған бұл менiң жабығысым.
Анау жасын – жарқылдаған жанарың,
Ал тамшылар – мөп-мөлдiр сағынышым.

Толық

Қарап көріңіз