Өлең, жыр, ақындар

Жол неткен бұралаң

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 477
Жол неткен бұралаң,
Жолыға алмадым.
Өзімді күн сайын алдадым
Келер деп,
Жанымды бақытқа бөлер деп.
Содан соң... тістелді бармағым.
Көтере алам ба салмағын?
Мың батпан сағыныш, күдік пен үмітті...
Түсімде жолығып, өңімде жете алмай
Жүргенім жігерді үгітті.
Іздедім...
Көшелер... халді ұқпас біздегі
«Күдерді үз» деді.
Тек жаңбыр аймалап жүзімді
Мен болсам, өзіңді өлгенше күтетін
Жапырақ боп кеттім күздегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен менiң жүрегiмдесiң

  • 0
  • 0

Сен менiң жүрегiмдесiң, жыр елiмдесiң.
Адасқанда өмiрдiң түнегiнде шын.
Жол көрсетер бағдаршым, тiрегiм де-сiң.
Әйтеуiр ең iзгi тiлегiмдесiң.

Толық

Бiр күн елес

  • 0
  • 0

Бiр күн елес –
Сағынышым пәнилiк,
Жанмен бiрге аттанатын жұмаққа.
Сенi ғана таниды, ұқ.

Толық

Жарығыңды, жылуыңды ұсын, Күн!

  • 0
  • 0

Жарығыңды, жылуыңды ұсын, Күн!
Тағдыр деген – үзігі екен түсімнің.
Мен өмірге келген жоқпын, расында
Өмір маған келгендігін түсіндім.

Толық

Қарап көріңіз