Өлең, жыр, ақындар

Жол неткен бұралаң

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 538
Жол неткен бұралаң,
Жолыға алмадым.
Өзімді күн сайын алдадым
Келер деп,
Жанымды бақытқа бөлер деп.
Содан соң... тістелді бармағым.
Көтере алам ба салмағын?
Мың батпан сағыныш, күдік пен үмітті...
Түсімде жолығып, өңімде жете алмай
Жүргенім жігерді үгітті.
Іздедім...
Көшелер... халді ұқпас біздегі
«Күдерді үз» деді.
Тек жаңбыр аймалап жүзімді
Мен болсам, өзіңді өлгенше күтетін
Жапырақ боп кеттім күздегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарығыңды, жылуыңды ұсын, Күн!

  • 0
  • 0

Жарығыңды, жылуыңды ұсын, Күн!
Тағдыр деген – үзігі екен түсімнің.
Мен өмірге келген жоқпын, расында
Өмір маған келгендігін түсіндім.

Толық

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын

  • 0
  • 0

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын,
Содан кейін тіршіліктің ұмытамын азабын.
Дәл қазір мен су сияқты мөлдірмін,
Су сияқты тазамын.

Толық

Еркелейiн

  • 0
  • 0

Келшi, жаным, аңсарым, сағындырмай,
Құшағыңда жанайын, өртенейiн.
Сағыныштан сарғайған жаным бiр жай
Тауып, саған, арманым, еркелейiн.

Толық

Қарап көріңіз