Өлең, жыр, ақындар

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 399
Өкiнiштiң оты өртедi өңештi,
Үңiлгенде дәптерiме өңi ескi.
Ақ қағазда есiмiң – мәңгi өшпес,
Жадымдағы бейнең бiрақ көмескi.
Тек есiмде... ұмытпадым күлкiңдi,
Жанарыма сансыз маржан iркiлдi.
Жүрегiмде астаң-кестең ақ боран,
Жадыратып қойғаныммен сыртымды.
Сағынсам да жете алмадым, қайдасың?
Әлде айналып кеткенбiсiң Айға шын.
Әлде менен өзге сұлу жолығып,
Баурап алып асырды ма айласын.
Бақытыңды тапсаң бастан таймасын.
Көзiме тек бiр көрiншi...
Қайдасың?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын

  • 0
  • 0

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын,
Содан кейін тіршіліктің ұмытамын азабын.
Дәл қазір мен су сияқты мөлдірмін,
Су сияқты тазамын.

Толық

Дәрменсіздің бірі мен

  • 0
  • 0

Дәрменсіздің бірі мен,
Жан өксиді дәмесіз.
Бұрынғыдай сағыныштың тілімен
Хат жазбайсыз және сіз.

Толық

Көзсiз сезiм күйдiрдi

  • 0
  • 0

Көзсiз сезiм күйдiрдi,
Күйiп келем...
Есiм кетiп егiлдiм, сүйiп керең.
Тәп-тәттi қиял деген әлемiмнiң

Толық

Қарап көріңіз