Өлең, жыр, ақындар

Саған...

  • 31.03.2021
  • 0
  • 0
  • 684
Жаңылмасын деп фәнилік ісімнен,
Тәңір сені әппақ нұрмен бояған.
Таң алдында тәтті, ғажап түсімнен,
Сені көріп оянам.
Тағат таппай жүргенімде мен енді,
Тарауында тарам-тарам тағдырдың.
Жазбаймын деп кеткен едім өлеңді,
Сен кеп қалам алдырдың.

Көркемдікке қоса берген дертің бар,
Жегідей жеп, жаныңды да меңдесін.
Теңізіңнен ұш, шағалам, еркімді ал,
Ал, дертіңді Тәңір өзі емдесін!
Саған берем, жүрегімді, сертімді,
Көктен жеткен періште ме ең, өкіл ме ең?
Саған емес, маған беріп дертіңді,
Сосын көкке алып кетсе өкінбен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңімнің киесінен қорықтым

  • 0
  • 0

Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!

Толық

Екінші өмір

  • 0
  • 0

Кейде жындай көрінер көркемің де,
Өрт өмірде болады өртенуге.
Сұрап көрді өткенім ертеңімді,
Сұрақ белгі болмайды ертеңімде.

Толық

Бір жаққа

  • 0
  • 0

Тұқылындай шала тұтанған шылымның,
Бір өкініш өртеп отыр өзекті.
Өңі неге сұрғылт тартып гүлімнің,
Үнсіз мұңын шағып отыр кезекті.

Толық

Қарап көріңіз