Өлең, жыр, ақындар

Жанатұғын жан құсап бүгін бағың

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 768
Жанатұғын жан құсап бүгін бағың,
Қол ұсынсаң — ерінің діріл қағып,
аға боп мен бір ақыл айтады деп,
қарындас келіп тұрсың жырыңды алып.
Жымиғаның жанымды жеп барады, —
самайымның жасырам ептеп ағын.
Жазғаныңа қараудан гөрі менің
жанарыңа қарағым кеп барады.
Ақыл айту оңай ғой, айтам әлі,
айта аламын, мен де ақыл айта аламын:
Ақыл қонса жырды жұрт қояр еді;
ақыл қонса сұлулар бай табады.
Ақылшы деп келдің-ау, тапқан-ақсың,
ебін тапсам жырыңды мақтамақпын.
Сол жағымда сайтан тұр сықылықтап,
періштем тұр оң жақта ақ қанатты.
Ишараты қымсыну, іркілудің —
именшектеу жүзіңе күлкі кірді.
Көз жанарың мөлт етіп төгілердей,
қағып қалсаң қаттырақ кірпігіңді.
Кемшілігі жырыңның байқалмас бұл:
періштемнің орынын сайтан басты...
Әй, шырағым, мен ақыл айта алмаспын,
әй, білмеймін, білмеймін... айта алмаспын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің шашың түн десем

  • 0
  • 0

Сенің шашың түн десем,
Адасумен өтем ғой.
Күліп тұрған күн десем –
Сенің күлкің екен ғой,

Толық

Тас қабырға бара жатыр шегініп

  • 0
  • 0

Тас қабырға бара жатыр шегініп,
Балуан қолдар бұрғылады, құлатты.
Тас қабырға бара жатыр шегініп
Жолаушының көкжиегі сияқты.

Толық

Ода

  • 0
  • 0

Заман — жақсы ертек бір,
ертек жазам мен де енді:
правосын еркектің
әйелдермен теңгерді.

Толық

Қарап көріңіз