Өлең, жыр, ақындар

Абай ескерткішіне

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 1026
Бір сенімі бар еді маған да елдің,
"Ұлғайды арман", мендағы алаң болдым.
Ымыртта ымырт құсап қоңырайып,
өзімді іздеп шығып ем — саған келдім.
Кетті дейді жыр оңбай... құрсын бәрі,
сыншылар жүр том жазып, ырсыл қағып...
Жүз мода өзгерді ғой, мың бір заман,
түйе жүн күпі киіп тұрсың ба әлі?!
Қара шал-ай, қарашы мойын бұрып:
жырды алдым шау тарттырып, қойылдырып.
Басқа барар жерім жоқ, саған келем
қалғанда сөзім жүдеп, ойым құрып.
Таппаған соң өлеңмен жүрек емін,
бір-ақ сілтеп қолымды жүрер едім:
туатұғын сықылды бүгін-ертең
мраморға жазылар бір өлеңім.
Қажып келдім қасыңа қалғиыншы,
не қарғыс, не бата айтшы... ал құйылшы.
Сен маған туған жерім сияқтысың,
аңсағанда келетін шалдың исін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңашада

  • 0
  • 0

Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Толық

Дүние неткен кең еді...

  • 0
  • 0

Дүние неткен кең еді,
Мұнда – көктем, анда – қыс.
Дүние, дүние дегені –
Махаббат, үміт – алданыш.

Толық

Ірге

  • 0
  • 0

Кеудем — бір үй:
Іші — дауыл,
сырты — дау,
күні-түні бір бұрқырау,

Толық

Қарап көріңіз