Өлең, жыр, ақындар

Бұталардан шөптерге ыршып қонып

  • 14.06.2021
  • 0
  • 0
  • 557
Бұталардан шөптерге ыршып қонып,
Шықтар тұна қалады бүршіктеніп.
Дір етеді көл беті, дір етеді:
артистка-аққу көтеріп жүр етегін.
Селк-селк етті жас бұта, шошып қалды
қолындағы шық-шамы өшіп қалды.
Селт етпейді самалдың қаққанына
қыз шешесі бекіткен қақпа мына.
Ақ тарыдай шашылып үркіп пе еді,
жұлдыздарды барады құртып тегі:
Қызыл әтеш-күн шығып ақ тарыны
шымқып теріп, жөнелді шымқып теріп...
"Ойлай алса жазады-ау ақын анық
ақ қайыңның түбіне жатып алып.
Өлеңімді оқиын ойлап жазған,
мына бір сандық-тасты сахна ғып".
"Микрофон болсыншы қып-қызыл гүл —
дауысымды шығарсын мықты, зілді.
Тамақ құрғап, стақан босап қалды, —
ұмытпашы, достым, бір жұтқызуды".
— "Қол соғыңдар, жапырақтар, қызулыжұрт
желпінсін бір,— оқиын үзілдіріп.
Таңдап тапқан мөлдірім тамшы-жырым
теңіз сөздің ішінен жүзіп жүріп" —
Деп ем:
досым құлағын басты нағып?
Төмен салды ақ қайың басты налып —
қызыл гүлді қыз жұлды, жапырақты —
жел, сандық-тасты жөнелді тасқын алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрмыз, міне, вокзалда

  • 0
  • 0

Тұрмыз, міне, вокзалда...
Үлкен де тұр, кіші де тұр, тұр бәрі.
Құлақта тұр таңғы желдің ырғағы.
Сықыр еткен кей ботинка табаны

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.
Сол Теректің күн жағында – көктеменің шуағы,
Сол теректің көлеңкесі – қарлы боран қояды,
Сол теректің бір басына екі тағдыр ұялап,
Екі тағдыр – мәңгі-бақи адалдық пен қиянат.

Толық

Қадырға

  • 0
  • 0

Сен сыналдың,
бір апта
ойлап жүрдің сол жайлы.
Сені сынар бірақ та

Толық

Қарап көріңіз