Өлең, жыр, ақындар

Қыз бұлақтар желпінген

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 495
Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.
Кеудемді өбіп жыр қызған
сыбырлайд жел жақын кеп:
қолың жетпей бір қызға
қор болдың-ау ақын деп.
Үлде киіп үлбіреп
қайың-жеңгей әп-әппақ,
маған қарап күлді кеп
әппақ санын шапақтап.
Бұршақ ұрып жұтатқан
алма ағаш түр ән салып.
Мені нұсқап бұтақтар
шошайтты көп саусағын.
Ал, мен болсам, қайғыдан,
арқаладым ұятты:
әр бағыттан айныған
әйленкес жел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үзінді

  • 0
  • 0

Бұлақ ақса не тулап, не тебініп,
жаңғырығып ойсыз сай кетеді ұлып.
Батон-белдер сарғайып күн астында
ашып, пісіп келеді көтеріліп.

Толық

Сезімдер ғажабы...

  • 0
  • 0

Сезімдер ғажабы
Қиялда құбылып;
Ашудың азабы
Алқымға тығылып.

Толық

Көк аяз кернейлетті, кернейлетті

  • 0
  • 0

Көк аяз кернейлетті, кернейлетті,
жағаңды қырауымен жөрмей кетті.
Жаңағы ажырамас достар еді —
екі ерін бірін-бірі көрмей кетті.

Толық

Қарап көріңіз