Өлең, жыр, ақындар

Қыз бұлақтар желпінген

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 569
Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.
Кеудемді өбіп жыр қызған
сыбырлайд жел жақын кеп:
қолың жетпей бір қызға
қор болдың-ау ақын деп.
Үлде киіп үлбіреп
қайың-жеңгей әп-әппақ,
маған қарап күлді кеп
әппақ санын шапақтап.
Бұршақ ұрып жұтатқан
алма ағаш түр ән салып.
Мені нұсқап бұтақтар
шошайтты көп саусағын.
Ал, мен болсам, қайғыдан,
арқаладым ұятты:
әр бағыттан айныған
әйленкес жел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Монологтар

  • 0
  • 0

Пәк сезімдер – тамырларға таралған,
Бұл жүректе болмас тамшы арам қан.
Мен – Бақыттан, Бақыт менен жаралған,
Қос бұтамыз бір түбірден нәр алған.

Толық

О! Мөлдір аспан, мөлдір аспан

  • 0
  • 0

О! Мөлдір аспан, мөлдір аспан!
сен егерде көзі болсаң адамның.
үйренер ең ұшқын аулап, сыр бағып.
Қабат-қабат тұнар болса саған мұң,

Толық

Қанішкен

  • 0
  • 0

Қанішкен-ай, Қанішкен,
Кімнің қанын ішіп едің?
Домалап
Шөпке тұнған ошақтарың

Толық

Қарап көріңіз