Өлең, жыр, ақындар

Қыз бұлақтар желпінген

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 566
Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.
Кеудемді өбіп жыр қызған
сыбырлайд жел жақын кеп:
қолың жетпей бір қызға
қор болдың-ау ақын деп.
Үлде киіп үлбіреп
қайың-жеңгей әп-әппақ,
маған қарап күлді кеп
әппақ санын шапақтап.
Бұршақ ұрып жұтатқан
алма ағаш түр ән салып.
Мені нұсқап бұтақтар
шошайтты көп саусағын.
Ал, мен болсам, қайғыдан,
арқаладым ұятты:
әр бағыттан айныған
әйленкес жел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Атқа мініп жүрем ылғи,
қыстығып
мінген атым кісінеп, не пысқырып,
Желіс салып, кейде өзімше жетісіп,

Толық

Күрделілік

  • 0
  • 0

Абайласаң: ақымақтың бәрі епті,
өзге жұрттан қылмыстылар әдепті.
Ал, мынаның сөзі — құран,
үні — иман:

Толық

Даңқтың, даудың, дақпырттың

  • 0
  • 0

Даңқтың, даудың, дақпырттың
Ық жағын алып келіп едім.
Бейне бір шөкім ақ бұлтпын,
Қуаламашы, жел, мені.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер