Өлең, жыр, ақындар

Қыз бұлақтар желпінген

  • 16.06.2021
  • 0
  • 0
  • 557
Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.
Кеудемді өбіп жыр қызған
сыбырлайд жел жақын кеп:
қолың жетпей бір қызға
қор болдың-ау ақын деп.
Үлде киіп үлбіреп
қайың-жеңгей әп-әппақ,
маған қарап күлді кеп
әппақ санын шапақтап.
Бұршақ ұрып жұтатқан
алма ағаш түр ән салып.
Мені нұсқап бұтақтар
шошайтты көп саусағын.
Ал, мен болсам, қайғыдан,
арқаладым ұятты:
әр бағыттан айныған
әйленкес жел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайдасың қайғы, үміт

  • 0
  • 0

Қайдасың қайғы, үміт,
сенсіз де күн бар,
жел – еседі.
Тек қарттар кешегі

Толық

Жүрек

  • 0
  • 0

Білемін: шаттық не, қайғы не,
Шындықты жасаған елестен;
Алқына сыр ашқан Ләйліге
Мәжнүн сен жүрек емес пе ең!

Толық

Менің Қазақстаным

  • 0
  • 7

Алтын күн аспаны,
Алтын дән даласы.
Думанды бастады,
Далама қарашы.

Толық

Қарап көріңіз