Өлең, жыр, ақындар

Құдайым бəрiн саған бере салған

  • 15.07.2021
  • 0
  • 0
  • 1117
Құдайым бəрiн саған бере салған:
Көркiң бар көрген жанға елес, арман...
Көлденең көк аттының көзi өтпесе,
Тағдыры талай гүлдiң неге солған?
Қорқамын мен солардың тiл-сұғынан,
Қиятын қыршыныңнан тылсымынан.
Кеудемнен Күн шыққандай күй кешемiн,
Жалт етiп қарай қалса нұр-шұғылаң!
Қанша көз сенi күнде iшiп-жейдi,
Қанша жан сенi өзiнше мүсiндейдi...
Сұлулық – қыз баланың «Қыл көпiрi»,
«Қыл көпiр» кiмдi отқа түсiрмейдi?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштаса біл

  • 0
  • 0

Жарқын жүзін бұлт шалады Күннің де,
Жартыкештеу ғұмыры бар гүлдің де.
Жүрек сыздап, жаның жылап тұрса да
Қоштаса біл, көз жасыңды білдірме.

Толық

Дүние

  • 0
  • 0

Түпнұсқаң – бір мысқал,
Көзімнің аясы сенен кең,
Кеңдікке кенелген.
Көктегі Күн анау

Толық

Бақ пен бап

  • 0
  • 0

Бақ шаппады,
Тұлпарым ақсап тағы.
Озан салып Ордаға кіретұғын
Қайран, шабыт, қайдасың жас шақтағы?

Толық

Қарап көріңіз