Өлең, жыр, ақындар

Дәм

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 458
«Жоғары шық!»
дегенді үйге енгенге,
Жөргегінде бар қазақ үйренген де!
«Пай, құрауыз шықты-ау», – деп қылмысты да
Қысылады дәм ауыз тимегенге.
Ас орамал жая сап асыққанға,
Құрты, майын ұсынып қосып нанға,
Дәм татырмай үйінен шығармайды,
Риза бол деп тағы осы барға.
Барын іркіп қонаққа үйренген ел,
«Жоқ» дегенді намыс қып именген ел.
Ауыл арасы алысқа құрмет өзге,
Түстік асып, мал сояр күй келгендер.
Дастарқанның қазақта жолы басқа,
Сыйлағанға жайылар толып асқа.
Жомарттығы – Атымтай, жайсаң елім,
Сын да тақпас адамға қолы қысқа.
Сыйлы қонақ келсе егер сый өзгеше,
Бір омыртқа сыбаға сый өз десе.
Үйге келген адамға үйдей өкпе,
Айтылмайды,
айтылса, мін өзгеше.
Өмір – кітап бабалар оқығаны,
Ойлантады ғибрат ап тоқығаны,
Опасызға кек қуып жолын кеспей,
Дәм-тұзына тапсырып отырғаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазыма

  • 0
  • 0

Бір жөнім қалмасын деп танытпаған
Бар ынта пейіліңді салып маған,
Шындаған құрыш құйып ұстадайын
Ұстазым үйретуден жалықпаған.

Толық

Тайталас

  • 0
  • 0

Еске алып қазақ сахарасының данасын
Қолпаштағансып дейді кейбіреу
Сарасың. Жалтара алмай мойындап біреу әнімді
Дейді: сырнайың жоқ тек, өйтпесе

Толық

Көріп жүрсің жанымда

  • 0
  • 0

Көріп жүрсің жанымда
Алаулаған шоқ барын.
Бірақ сенің сілтеген
Бола алмаймын шоқпарың.

Толық

Қарап көріңіз