Өлең, жыр, ақындар

Тыныштану

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Махаббатынан айырылған,
Қамыққан көңілдің орны толмас
Қайғы-қасіретке келеді алып.
Соншама тамаша-ғажап,
Қайда енді бәрі, қалай сен өмір сүріп,
Қалай сол кезде тыныс алдың?
Соншама сүйіктім не болды?
Дүниетанымда көркемдік
Сезімдерін мүлде өшірген,
Көңілсіздік басқан көңілді,
Бекер басталған бостан бос іс.
Кенеттен естіліп әннің дыбысы сенің төбеңнен,
Бақыт құсының қанатында жоғалғандай,
Ешбір жан да тең келмес сұлулығымен сені,
Ән-жырының күшті қуатымен жеңіп алды.
Неге ағады соншама сенің көз жасың?
Жыла, жылағын,
Шаттықтың көріп азабын!
Ән мен күйдей құдіреттімнің ісі, көз жасы да!

1825



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрескел де болса, орынды

  • 0
  • 0

Ия, поэзия неткен қатыгез!
Не затымды, құмарлығымды, шіркін,
жоғалттым?
Бойымда қаным қайнап тұрғанда,

Толық

Жолаушының дауылдағы жыры

  • 0
  • 0

Сұсты құдірет жебелеген сол адам —
Қорықпайды нажағайдан, жауыннан,
Өшпес ерлік жүрегінен, жанынан.
Сұсты құдірет жебелеген сол адам —

Толық

Адамзат өрісі

  • 0
  • 0

Баяғыда, ерте заманда,
Әулие баба сұстанған
Сабырлы қолмен ғаламға,
Күркіреген бұлттардан,

Толық

Қарап көріңіз