Жалғыздық картинасы

Түн өксіп ұзақ жылайды…
Парыз бен сүндет
Орындалмаған.
(Ол дағы ескі бір індет).

Менікі меңіреу үнсіздік.
(Жолы болмаған).
Қаланың о бір шетінде айғай-шу, дүрмек.
Көкжиектің де көрінбес көркем бояуы –
Желге ұшқан жалғыз қауырсын,
Тозған бір сурет.

Санада әбден сарғайған естеліктердің
өшкен оттарын үн-түнсіз отырам үрлеп.
Ескі қиялдың әлемін елес торлаған.
Жолдарды жұтқан жондардай қимылсыз, сұлық.

Көгершін түстес көңіл-күй құлпыра алмаған:
Түзге қараған терезе – әйнегі сынық.
Айналам толы есіктер. Ескі сарайлар.
Кілітсіз құлпы.
(Ешқайда жете алман жүріп).

…Бозамық айдың сәулесін көзімен жұтып,
Иесіз қалған күшіктер жатады ұлып…

---