Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі
- 0
- 0
Ұлы өмірдің сарқылмас мәңгі өлеңі,
Талпындырған құштар ғып алға мені.
Тіршіліктің сәулелі туын ұстап,
Тау басынан алаулап таң келеді.
Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман
Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман,Шам жағады жолыма жарқын арман.
Ұшып-қонып сайраймын бұтағында,
Айтар әнін мен емес сарқып алған.
Қол бұлғайды болашақ әр күн алдан,
Даусың барда бақыт қой шалқып алған.
Мен аспанның сәулелі қуат-күшін
Қара жердей бойыма тартып алғам...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Төбемнен төңкерілген аспан кеуде
- 0
- 0
Төбемнен төңкерілген аспан кеуде,
Келеді ай дөңгелеп Асқар белге.
Жарасқан егіз әлем үндес тілмен,
Жұлдыздар түнгі шамдай шашқан жерге.
«Сіз ақын болып істейсіз бе?» деген оқушы сұрағынан туған ой
- 0
- 0
Керегі жоқ жылы орын, пайда маған,
«Әумесермін» пайдасын ойламаған.
Ақындық қызмет болса,
ақындыққа –
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі