Өлең, жыр, ақындар

Қарқаралы басында – жалғыз арша

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1121
«Қарқаралы басында – жалғыз арша»
Деп шырқаған Мәдидің әні қалса,
Тәттімбеттің табаны тиген жердің
Топырағын тап басып танып алса.
Жиегін жалатқандай алтынменен,
Даламнан дарқандықтың қалпын көрем.
Сұңғыла сүйрік талдар бой түзеген,
Қарасаң көңіл шалқып, балқыр денең.
Еркелеп ертелі-кеш ескен желің,
Жауыннан, дауылдан да сескенбедің.
Шыршалар сұңғақ ұстап өз денесін,
Өзінің әуестей ме өскен жерін.
Қарқаралы...
Басыңда бұлтың бар ма?
Сенен тарих тағы бір жыр тыңдар ма?
Көкшіл буың кешкілік бой көтеріп,
Сосын барып сүңгиді сұр құмдарға.
Қарқаралы...
Атағың, атың барда
Саған, сірә, жаманат жақындар ма?
...Құзғынға қоныс болмас қайран мекен,
Ат басын тірете бер ақындарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайда екен

  • 0
  • 0

Қайда екен
Сонау күңгірт мүләйім күз?
Қайда екен
Қара торы Күнәйім қыз?

Толық

Серіктер

  • 0
  • 0

Бұл өмірге қуаныш боп,
Көрік боп,
Адалдыққа, махаббатқа жерік боп,
Өмір сүріп жүргендердің ішінде,

Толық

Мен ақынмын!

  • 0
  • 0

Мен ақынмын!
Ей, досым, мен ақынмын!
Қауырсын бар астында қанатымның.
Тас төбеңде жұлдыздай жарқыраймын,

Толық

Қарап көріңіз