Өлең, жыр, ақындар

Уақыттың бабын таппай

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 576
Заманның сиқын кеше күлкі етіп ем,
Шошиын дедім бүгін сүрпетінен.
Сілкініп жүре берді шыр айналам,
Сәл ғана сынған шидей сырт етіп ем.
Қояндай көлеңкемнен үркетін ем,
Ауылдың ит үрсе де бір шетінен.
Тып­тыныш теңіз тулап қоя берді,
Тамшыдай аунап түскен бүлк етіп ем.
Тажалы оянғандай зіл­заланың,
Ашпайды ашуланған күн қабағын.
Тырсылдап терісіне сыймай тұрған
Уақыттың бабын таппай зыр қағамын.
Әлемді түк түсінбей аңырайған,
Бір дүлей жайпап жатыр бадырайған.
Жарылып кетер ме екен мына өмірдің
Тамыры шекесінің адырайған?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбіштің Шұғамен қоштасуы

  • 0
  • 0

Шұғажан, қош, аман бол оралғанша,
Қапыда кетіп барап, амал қанша?
Алысар арпалысып сүйген жүрек,
Түнекке мәңгі­-бақи қамалғанша.

Толық

Түнгі тыныштық

  • 0
  • 0

Қап-қара қою түн еді,
Абалап төбет үреді.
Ауылдың маңын торыған
Ит-құстың барын біледі,

Толық

Қолтаңба

  • 0
  • 0

Аман жүр, айналайын, Адай інім,
Жақсының жанына ерген талайының.
Асылдың өзің де бір сынығысың,
Емессің жұқанасы қалайының.

Толық

Қарап көріңіз