Өлең, жыр, ақындар

Уақыттың бабын таппай

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 467
Заманның сиқын кеше күлкі етіп ем,
Шошиын дедім бүгін сүрпетінен.
Сілкініп жүре берді шыр айналам,
Сәл ғана сынған шидей сырт етіп ем.
Қояндай көлеңкемнен үркетін ем,
Ауылдың ит үрсе де бір шетінен.
Тып­тыныш теңіз тулап қоя берді,
Тамшыдай аунап түскен бүлк етіп ем.
Тажалы оянғандай зіл­заланың,
Ашпайды ашуланған күн қабағын.
Тырсылдап терісіне сыймай тұрған
Уақыттың бабын таппай зыр қағамын.
Әлемді түк түсінбей аңырайған,
Бір дүлей жайпап жатыр бадырайған.
Жарылып кетер ме екен мына өмірдің
Тамыры шекесінің адырайған?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірге ғашық еді

  • 0
  • 0

Соңына қалдырды да жақын көпті,
Өмірден оза шауып ақын кетті.
Жадынан шығарса да кей достары,
Семейі ұмытпапты Ақылбекті.

Толық

Қолтаңба

  • 0
  • 0

Аман жүр, айналайын, Адай інім,
Жақсының жанына ерген талайының.
Асылдың өзің де бір сынығысың,
Емессің жұқанасы қалайының.

Толық

Тауға қарай көшті бұлт

  • 0
  • 0

Тауға қарай көшті бұлт,
Тазартып аспан айнасын.
Қоюлай түсті кешкі ымырт,
Керді де көкте ай қасын.

Толық

Қарап көріңіз