Өлең, жыр, ақындар

Уақыттың бабын таппай

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 526
Заманның сиқын кеше күлкі етіп ем,
Шошиын дедім бүгін сүрпетінен.
Сілкініп жүре берді шыр айналам,
Сәл ғана сынған шидей сырт етіп ем.
Қояндай көлеңкемнен үркетін ем,
Ауылдың ит үрсе де бір шетінен.
Тып­тыныш теңіз тулап қоя берді,
Тамшыдай аунап түскен бүлк етіп ем.
Тажалы оянғандай зіл­заланың,
Ашпайды ашуланған күн қабағын.
Тырсылдап терісіне сыймай тұрған
Уақыттың бабын таппай зыр қағамын.
Әлемді түк түсінбей аңырайған,
Бір дүлей жайпап жатыр бадырайған.
Жарылып кетер ме екен мына өмірдің
Тамыры шекесінің адырайған?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы шықтың тағдыры

  • 0
  • 0

Жарық дүние жалғасындай,
Ай нұрынан тамды сүт.
Қара түннің көз жасындай,
Мөлдіреген таңғы шық.

Толық

Шуылдасын көп қарға

  • 0
  • 0

Түскен кезде ел тағдыры көкпарға,
Сөйлемеймін қалай тіл мен жақ барда?
«Әй!» демесем, ақындығым не керек,
Бір қыранға жабылғанда көп қарға.

Толық

Болсам да алтын дәрия...

  • 0
  • 0

Болғанша тақыс пенде сауда баққан,
Қос қолға қысқа жіпті саумалатқан,
Пәнидің азабынан мойным босап,
Бұлаққа айналсам­ау таудан аққан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер