Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 653
Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспандағы қоштасу

  • 0
  • 0

Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,

Толық

Әселге сыр

  • 0
  • 0

Сіңілім, қалың қалай?
Жүрмісің әкпеңді еш уайымдамай?
Жан төзгісіз мұңымды тұншықтырып,
Мен де жүрмін байқатпай жайымды оңай...

Толық

Шерқанат - Күз

  • 0
  • 0

Жылауық күздің көзінен,
Бу болып билеп ұшамын.
Мазасын алды жанымның,
Қайтқан құс салған құсалы үн.

Толық

Қарап көріңіз