Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 612
Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Картина

  • 0
  • 0

Уақыт тоқтаған,
Жоқ оны ешкім де жоқтаған!
Үнсіздік орнаған тек қана.
Сәбиін иіскеп текті ана,

Толық

Бесік жыры

  • 0
  • 0

Құлыным, таймен әлі тебіспеген,
Өн бойымда бір шаттық өрістеген.
Шалықтап күлемісің, ақ бөбегім,
Тілдесіп жатырмысың, періштемен?

Толық

Әселге сыр

  • 0
  • 0

Сіңілім, қалың қалай?
Жүрмісің әкпеңді еш уайымдамай?
Жан төзгісіз мұңымды тұншықтырып,
Мен де жүрмін байқатпай жайымды оңай...

Толық

Қарап көріңіз