Эхоның мұңы
- 0
- 0
Тереңдік іздедім кеңдіктен,
Іздейді білемін ел біткен.
Көркіне жұтына қарайтын,
Нарыс* па ең, сен әлгі мен күткен!
Сезім
Өкініш деп қоя салған шын атын,Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.
Көздің жасы
- 0
- 0
Уайым – у,
Ұрттаса ащы кім-кімге.
Ессіз әлем ес жияр ма, бір күнде?!
Мен сүйеніш бола салам несі бар,
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
Барлық авторлар