Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 682
Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің жүрегім

  • 0
  • 0

Жиіркеніш танытып күш-айлаға,
Жыр оқыдық ақын боп мүшайрада.
Мақамымды мандытпай орындадым,
Басымнан ұшқан сынды құс айнала!

Толық

Аспан қызы

  • 0
  • 0

Аспандағы ауылдың қызы,
Күліп жүргейсің жердің бетінде!
Жердің бетіне келдің бе түнде?
Пенденің киіп терісін.

Толық

Картина

  • 0
  • 0

Уақыт тоқтаған,
Жоқ оны ешкім де жоқтаған!
Үнсіздік орнаған тек қана.
Сәбиін иіскеп текті ана,

Толық

Қарап көріңіз