Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 481
Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ілкі кезең

  • 0
  • 0

Шақырды түсімде ілкі түп.
Жұлдызды таяқпен үркітіп,
Кәдімгі,
Жалтармай жұтатын

Толық

Қиялдағы еркіндік

  • 0
  • 0

Жеткізе алмадым
Жанымды сен жаққа.
Қиялда қисынсыз еркіндік!
Өзіміз сенбейтін

Толық

Туған күн

  • 0
  • 0

Бүгін сенің туған күнің, шаттығым!
Шалдым саған қоңырау...
Арғы жақтан жауап берді,
Қатқыл үн!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар