Өлең, жыр, ақындар

Сезім

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 495
Өкініш деп қоя салған шын атын,
Қалауымды көзімнен-ақ ұғатын.
Гүр еткенде жасын сынды бір жарқыл,
Шатырының астына алып тығатын.
Керіспейтін сауықтардан кеш қалсам,
Қайдасың деп сұрамайтын ешқашан.
Жанарымнан жанымды оқып қоятын,
Сол адаммен енді қашан достасам?
Көйлек кидім, қос етегі бүрмелі,
Танысын деп топ ішінен бір мені.
Ол аңдамай өтіп кетті қасымнан,
Аңдағандар аямастан тілдеді.
Аңдағандар аямастай тілдеді,
Мендік сезім қаперіне кірмеді.
Жауынды күн жер сүйреген етегім,
Көк аспанның көз жасына кірледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздеу

  • 0
  • 0

Көптің арасынан көзіммен,
Жоқтың арасынан көңілмен,
Іздедім!
Таба сап жоғалтар біздегі,

Толық

Стихия

  • 0
  • 0

Таныдың ба?
Таныдың ғой, білемін!
Кеше ғана өрттен қалған Күл едім.
Гүл боп қайта түледім.

Толық

Ерегес

  • 0
  • 0

Кеше мен жылаған шығармын,
Ертеңді болжағым келмейді.
Дәл қазір жанып тұр шырағым,
Тап қазір сезімім сөнбейді.

Толық

Қарап көріңіз