Өлең, жыр, ақындар

Мизам шуақ

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1181
Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.
Көктемде бітпейтін биікке
талпынып,
Ал күзде тартылыс заңынан
Бір медет сұраған!
Сенсіз де өткіздім
жартысын жарықтың!
Момақан күндерге малданып,
Сұп-сұйық сөздерге алданып!
Енді кеп,
қайыңға қараймыз
елжіреп!
Өзіміз өртене алмадық!
Қапырық күй кешіп,
Қаламға қарманам.
Мизамның шуағы –
Мендегі сағыныш
Маздаған,
Сарғая алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңжарық

  • 0
  • 0

Құс жолында қозғалады әз оттар,
Күн астында қасірет бар, ғажап бар.
Шаңырағын күнге ұқсатып көтерген,
Мағжан сынды қазақтар...

Толық

Анамен сырласу

  • 0
  • 0

Даладай кемелімсің,
Сырласым, сенерімсің!
Мен сенің бас иемін өрең үшін!
Қиналсам түсіме ендің,

Толық

Аспанды аңсау

  • 0
  • 0

Төңкерілген қазан сынды теріс қып,
Аспанымды аңсадым.
Бал мен уын жер бетінің бөлістік,
Ал мен бүгін у ішкеннен шаршадым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер