Өлең, жыр, ақындар

Мизам шуақ

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 892
Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.
Көктемде бітпейтін биікке
талпынып,
Ал күзде тартылыс заңынан
Бір медет сұраған!
Сенсіз де өткіздім
жартысын жарықтың!
Момақан күндерге малданып,
Сұп-сұйық сөздерге алданып!
Енді кеп,
қайыңға қараймыз
елжіреп!
Өзіміз өртене алмадық!
Қапырық күй кешіп,
Қаламға қарманам.
Мизамның шуағы –
Мендегі сағыныш
Маздаған,
Сарғая алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезе

  • 0
  • 0

Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.

Толық

Құса

  • 0
  • 0

Құс жолында қанат қақты қыз-құса,
Шемен көңіл жерде оны сезбеді.
Ғасыр солай кірпік қақпай ызғыса,
Шер балқыр ма көздегі?

Толық

Көздің жасы

  • 0
  • 0

Уайым – у,
Ұрттаса ащы кім-кімге.
Ессіз әлем ес жияр ма, бір күнде?!
Мен сүйеніш бола салам несі бар,

Толық

Қарап көріңіз