Өлең, жыр, ақындар

Мизам шуақ

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1598
Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.
Көктемде бітпейтін биікке
талпынып,
Ал күзде тартылыс заңынан
Бір медет сұраған!
Сенсіз де өткіздім
жартысын жарықтың!
Момақан күндерге малданып,
Сұп-сұйық сөздерге алданып!
Енді кеп,
қайыңға қараймыз
елжіреп!
Өзіміз өртене алмадық!
Қапырық күй кешіп,
Қаламға қарманам.
Мизамның шуағы –
Мендегі сағыныш
Маздаған,
Сарғая алмаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керексің

  • 0
  • 0

Басқа заңғар, бөлек асқар, бөлек шың,
Менің мөлдір сезіміме себепсің.
Сарқырама секілденіп құлайын мен,
Сен сол үшін керексің!

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Қапалақтап құлап жатқан қар сынды,
Қауқарым да таусылды.
Сені көрдім түсімде,
От жанарың менікіндей жәудіреп,

Толық

Терезе

  • 0
  • 0

Аласасы айқындалмас биіктік,
Төпелетіп төге алмаса сұйықтық,
Көмейіме күйік дәмді шер толып,
Өз отыма өлер едім өртеніп.

Толық

Қарап көріңіз