Өлең, жыр, ақындар

Жұмақ бағы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 997
Хақ-тағала қатты еріккен шағында
жүреді екен жасыл жұмақ бағында.
Езуіне "Беломорын" қыстырып,
жын-шайтанын жинайды екен ысқырып.
"Қара дию сен үш,— деді бір күні, —
күзет анау пәнде деген жылқыны!"
Дию ұшты; бірді азғырып, бірге ұрды —
соғыс шықты.
Әй, бүлдірді-ау, бүлдірді.
"Ақ періштем, сен ұш, — деді бір күні, —
түзет анау пәнде деген жылқыны!"
Періште ұшты: бітті бәрі, тыйылды —
соғысқандар салтанатқа жиылды.
Сонсоң Алла... ол да ер-ақ кісі еді:
диюлардың маңдайына үш елі
қарғыс тігіп,
қарқылдап бір ішеді.
Ал, періште қанаттана түседі...
Құдай болу неткен қиын іс еді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.

Толық

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Жапырақтың сарысы, қызылдары
қызыл-сары дыбыс боп ызыңдады.
Ербеңдейді не біліп бұта басы? —
жұтамашы, табиғат, жұтамашы.

Толық

Бір жылу бер, үміт бер

  • 0
  • 0

Бір жылу бер, үміт бер
тағы жаздым бас қатып.
Жазығым жоқ, жігіттер,
жырлағаннан басқа түк.

Толық

Қарап көріңіз