Өлең, жыр, ақындар

Жұмақ бағы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 984
Хақ-тағала қатты еріккен шағында
жүреді екен жасыл жұмақ бағында.
Езуіне "Беломорын" қыстырып,
жын-шайтанын жинайды екен ысқырып.
"Қара дию сен үш,— деді бір күні, —
күзет анау пәнде деген жылқыны!"
Дию ұшты; бірді азғырып, бірге ұрды —
соғыс шықты.
Әй, бүлдірді-ау, бүлдірді.
"Ақ періштем, сен ұш, — деді бір күні, —
түзет анау пәнде деген жылқыны!"
Періште ұшты: бітті бәрі, тыйылды —
соғысқандар салтанатқа жиылды.
Сонсоң Алла... ол да ер-ақ кісі еді:
диюлардың маңдайына үш елі
қарғыс тігіп,
қарқылдап бір ішеді.
Ал, періште қанаттана түседі...
Құдай болу неткен қиын іс еді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанда күн барда, әлемде сыр барда...

  • 0
  • 0

Аспанда күн барда, әлемде сыр барда
адамдар маңдайын жуған тер құрғар ма!
Беремін барымды, аламын жоғымды
екі қол, бір кеуде өзімде тұрғанда.

Толық

Қорқыт-баба

  • 0
  • 0

Қайда барсаң — Қорқыттың көрі.
Қанатты сөз
Аңыз — зор ғой,
ал, қаңқу сөз?

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

— Туған жерің қай жер, — деді, — жаңа ақын?
— Ол жерде де аспан мен күн болатын.
— Туған жерің қай жер? — деді бір келіншек күлегеш,
— Қара жер! — деп жауап бердім, — су емес.

Толық

Қарап көріңіз