Өлең, жыр, ақындар

Жұмақ бағы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 981
Хақ-тағала қатты еріккен шағында
жүреді екен жасыл жұмақ бағында.
Езуіне "Беломорын" қыстырып,
жын-шайтанын жинайды екен ысқырып.
"Қара дию сен үш,— деді бір күні, —
күзет анау пәнде деген жылқыны!"
Дию ұшты; бірді азғырып, бірге ұрды —
соғыс шықты.
Әй, бүлдірді-ау, бүлдірді.
"Ақ періштем, сен ұш, — деді бір күні, —
түзет анау пәнде деген жылқыны!"
Періште ұшты: бітті бәрі, тыйылды —
соғысқандар салтанатқа жиылды.
Сонсоң Алла... ол да ер-ақ кісі еді:
диюлардың маңдайына үш елі
қарғыс тігіп,
қарқылдап бір ішеді.
Ал, періште қанаттана түседі...
Құдай болу неткен қиын іс еді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

31 декабрь

  • 0
  • 0

Бір календарь бітті-ау тағы жыртылып,
Міне, соңғы парақ қана тұр қалып:
Күздің соңғы жапырағы секілді
уақыттың бұтағында дір қағып.

Толық

Болса да алап – ойлы алап...

  • 0
  • 0

Болса да алап – ойлы алап,
Ағады өзен аңқылдап.
Қыздардың жолы қайдалап,
Жәудіреп қарайд салқын бақ.

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.

Толық

Қарап көріңіз