Өлең, жыр, ақындар

Жұмақ бағы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 967
Хақ-тағала қатты еріккен шағында
жүреді екен жасыл жұмақ бағында.
Езуіне "Беломорын" қыстырып,
жын-шайтанын жинайды екен ысқырып.
"Қара дию сен үш,— деді бір күні, —
күзет анау пәнде деген жылқыны!"
Дию ұшты; бірді азғырып, бірге ұрды —
соғыс шықты.
Әй, бүлдірді-ау, бүлдірді.
"Ақ періштем, сен ұш, — деді бір күні, —
түзет анау пәнде деген жылқыны!"
Періште ұшты: бітті бәрі, тыйылды —
соғысқандар салтанатқа жиылды.
Сонсоң Алла... ол да ер-ақ кісі еді:
диюлардың маңдайына үш елі
қарғыс тігіп,
қарқылдап бір ішеді.
Ал, періште қанаттана түседі...
Құдай болу неткен қиын іс еді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі

  • 0
  • 0

Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі
Тағы да бір жыр жазбасам болмайды.
Өзімшілдік дейсің бе әлде ондайды?
Жоқ, ағайын, мұның миға қонбайды…

Толық

Тұзы жеңіл жыр

  • 0
  • 0

Ғұмыр бойы пысықтыққа қас едім,
Кеше өзім де бір пысықтық жасадым:
Пысықсың деп айтып салдым бір досқа,
Өмір басқа, дедім тағы, жыр басқа.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,
үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.
Жаяу-құйып, өрепкімей қоя тұр,
сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!

Толық

Қарап көріңіз