Періштенің пырағы
- 0
- 0
Шыныменен салса құдай көз қырын,
Құяды екен құлдарына өз нұрын.
Қайда жүрсің қоңырауың сыңғырлап,
Ай астында ойнақтаған боз құлын?
Жалғыз көкек
Ұшасың, жалғыз көкек, тау күзеткен,Таңғалып тағдырыңа жалғыз өткен.
Сен едің аңыздағы ерке сұлу,
Ғайыптан құсқа айналып мәңгі кеткен.
Қайырмасы:
Жалт етіп келер-кетер –
Өмір өтер,
Дертіңе ортақ қылма мені бекер,
Шын жалғыз сағынышын серік етер!
Ұшасың, жалғыз көккек, зарығыпай,
Тағдыр ғой зарықтырған сені бұлай.
Мұңдасып өзіңменен-өзің ғана,
Жапанда жабырқаған жарығымай!
Қайырмасы.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көр іші – қара қобыз
- 0
- 0
Тірліктің тұраласа кер шолағы,
Көңілге қай-қайдағы шер толады.
Арманды адам қуып жеткен емес,
Қырандай қос қанатың болса-дағы.
Қайырылмас өлім кемесі
- 0
- 0
Табытта жатыр ақынның абзал денесі,
Табыт па, сірә, өмірдің ақтық елесі?
Кетеді қазір ғайып боп көзден бұлдырап,
Қаралы табыт – қайырылмас өлім кемесі.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Шынар
кандай -
Сезім
Өте күшті -
Диана
Өте қиын бірақ керемет -
қарақат
рахмет
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі