Өлең, жыр, ақындар

Көше – ағын, қозғалған ояу қала

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 512
Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...
Білем, көңіл күйіңді баяндама,
Теңемегін сен мені ай, алмаға.
Кеудемдегі тасыған сезімімді
Төгерімді білмеймін қай арнаға.
Түк сезбейді біз жайлы мынау қала,
Екеумізді тұр бүркеп мұнар ғана.
Пенде болып қаламыз, қиялдағы
Мен – шынар, сен ұқсамай қыранға да...
Қара ағаштың тұрып ап қасына біз,
Өзімізді өзгеден жасырамыз.
Айтарымыз таусылып: «Ал, жақсы!» – деп,
Қоштасуға тезірек асығамыз.
Көше – ағыс, келемін түсімді ойлап,
Сөз астарын өкінем түсінбей қап.
Кешкі күндей өртеніп алаулаймын,
Қимас сезім сәулесі ішімде ойнап...
Ояу өмір айнала, ояу қала,
Жапырақтар билейді баяу ғана.
Осынау бір орта жас, орта жолда
Аялдатпай жүр ме екен аялдама...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы

  • 0
  • 0

Жаулап алып, бар ақыл, бар сананы,
Ағыстарға арманым қарсы ағады.
Толқып аққан уақыттың мінбесінен,
«Әділет» деп аярлық жар салады.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Жүрегім шаншып сыздай ма,
Беріліп сұрғылт күзгі ойға?
Қызғалдақ терген қырлардан
Қызыл көйлекті қыз қайда?

Толық

Қайтсем екен?.. Іздеп бір барсам ба екен

  • 0
  • 0

Қайтсем екен?.. Іздеп бір барсам ба екен,
Бір көруді ол мендей аңсар ма екен?
Кездесуге, әйтеуір, себеп таппай,
Сары күздей санасы сарсаң ба екен?

Толық

Қарап көріңіз