Өлең, жыр, ақындар

Көше – ағын, қозғалған ояу қала

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 494
Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...
Білем, көңіл күйіңді баяндама,
Теңемегін сен мені ай, алмаға.
Кеудемдегі тасыған сезімімді
Төгерімді білмеймін қай арнаға.
Түк сезбейді біз жайлы мынау қала,
Екеумізді тұр бүркеп мұнар ғана.
Пенде болып қаламыз, қиялдағы
Мен – шынар, сен ұқсамай қыранға да...
Қара ағаштың тұрып ап қасына біз,
Өзімізді өзгеден жасырамыз.
Айтарымыз таусылып: «Ал, жақсы!» – деп,
Қоштасуға тезірек асығамыз.
Көше – ағыс, келемін түсімді ойлап,
Сөз астарын өкінем түсінбей қап.
Кешкі күндей өртеніп алаулаймын,
Қимас сезім сәулесі ішімде ойнап...
Ояу өмір айнала, ояу қала,
Жапырақтар билейді баяу ғана.
Осынау бір орта жас, орта жолда
Аялдатпай жүр ме екен аялдама...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торғай – дүние

  • 0
  • 0

Басымды қысып тұр қысым бір,
Тіршілік... шу тілін түсіндір.
Үмітпен, тас жолдың үстінде,
Торғайлар дән іздеп ұшып жүр.

Толық

Бейбітшілік – мен жұтатын таза ауа

  • 0
  • 0

Бейбітшілік – мен жұтатын таза ауа,
Бейбітшілік – жас сәби мен әз ана.
Кім жылатса осыларды, сен соны –
Ей, уақыт, жазала!..

Толық

Жыр дегеннің жыр емес қой барлығы

  • 0
  • 0

Жыр дегеннің жыр емес қой барлығы,
Бұлбұл даусы, емес құстың таңғы үні.
Раушандай болмас тегі гүл біткен,
Сұлулардың ұқсамайды тағдыры.

Толық

Қарап көріңіз