Өлең, жыр, ақындар

Көше – ағын, қозғалған ояу қала

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 461
Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...
Білем, көңіл күйіңді баяндама,
Теңемегін сен мені ай, алмаға.
Кеудемдегі тасыған сезімімді
Төгерімді білмеймін қай арнаға.
Түк сезбейді біз жайлы мынау қала,
Екеумізді тұр бүркеп мұнар ғана.
Пенде болып қаламыз, қиялдағы
Мен – шынар, сен ұқсамай қыранға да...
Қара ағаштың тұрып ап қасына біз,
Өзімізді өзгеден жасырамыз.
Айтарымыз таусылып: «Ал, жақсы!» – деп,
Қоштасуға тезірек асығамыз.
Көше – ағыс, келемін түсімді ойлап,
Сөз астарын өкінем түсінбей қап.
Кешкі күндей өртеніп алаулаймын,
Қимас сезім сәулесі ішімде ойнап...
Ояу өмір айнала, ояу қала,
Жапырақтар билейді баяу ғана.
Осынау бір орта жас, орта жолда
Аялдатпай жүр ме екен аялдама...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір шөл бар, ауада мен жұтқан

  • 0
  • 0

Бір шөл бар, ауада мен жұтқан,
Сергімей жүруім сондықтан.
Ән жұту орнына, шаң жұтып,
Сайрамай тұрады қалғып тал.

Толық

Желпіп бір жазық белдің ақ сағымын

  • 0
  • 0

Желпіп бір жазық белдің ақ сағымын,
Бұлақ боп сылдыр қағып ақса жырым.
Елеусіз қалдырмастан есіңе алшы,
Өзіңсіз ұйқым шала, жоқ сабырым.

Толық

Жолаушыдай жас дәурен желіп өткен

  • 0
  • 0

Жолаушыдай жас дәурен желіп өткен,
Алдағысын үмітке сенім еткен.
Кездейсоқ келген басқа қуаныштан,
Қайғым артық кеудемді еңіреткен...

Толық

Қарап көріңіз