Өлең, жыр, ақындар

Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 376
Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр,
Кешкі бұлт қанатына күй іліп тұр.
Аспандай күмбірлеген домбырадан
Жатқандай жер кеудеме құйылып сыр.
Тербеліп, мүмкін емес, тербелмеуім,
Шапақтан күміс толқын өрген көңіл.
Тамшыдай сорғалаған үн арқылы,
Зердеңнен мүсін соғар зергер ме едің?
Кеудеңде шабыт құсы тұншығады,
Ғашық қып көкжиектің күн шуағы.
Шебердей қыз суретін қашап соққан
Қос ішектен түрлі саз, үн шығады.
Билеп ап тұла бойды, еркелік бір,
Алқызыл күн шапағы зер төгіп тұр.
Қия алмай сағынышын кешкі күннің,
Бұлттардың іші алаулап өртеніп тұр.
Саусағың қос ішекке соғылып бір,
Күй теңіз күміс үннен өріліп тұр.
Көзіме көп суретті әкелгендей
Алтын күн шапағына шомылып қыр.
Жігітім, сиқырлы еді күйің қандай,
Қимас күн хош-хош айтып қиылғандай.
Қолыңның тамырынан тамыр тартып,
Нұр жаңбыр жүрегіме құйылғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоры мейлің, айлакер, мені қуға

  • 0
  • 0

Жоры мейлің, айлакер, мені қуға,
Көңіл шыны кеседей толы мұңға.
Сылтау іздеп оңаша сенделемін,
Өзіңді іздеп барып бір жолығуға...

Толық

Кездескенде қыстың әлсіз қолымды

  • 0
  • 0

Кездескенде қыстың әлсіз қолымды,
Білгің келіп бәрін ішкі хал-жайдың.
Сенің мәңгі күтер едім жолыңды,
Бірақ мәңгі өмір сүре алмаймын...

Толық

Таңғы күн

  • 0
  • 0

Айтар едім айқайлап тыңдаса мен,
Бүгін туған баламен құрдас әлем.
Таңғы аспаннан жарқырап күліп шыққан,
Алдыменен берейін күнге сәлем.

Толық

Қарап көріңіз