Өлең, жыр, ақындар

Госпитальда

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 519
Жатырмын үнсіз, кең бөлме,
Ерекше бойға күш тарап.
Тағдырға адам көнген бе,
Өмірге бәрі құштар-ақ!
Мұңы бір осынау достармен,
Атуда үміт таңдарым.
Әнеки, біреу қос қолмен,
Тірейді жерге балдағын.
Сәуленің көзі терезем,
Сәулеге тосам бетімді.
Арманнан ағып көл, өзен,
Қанаты ойдың жетілді.
Аңсаймын кімді, білмеймін,
Қараймын сыртқа тағатсыз.
Кірпікті кейде ілмеймін,
Ұшайын қайда, қанатсыз...
Өмірдің жанға күйін ап,
Серпілтіп ойды, денені.
Балдақтың бәрін жиып ап,
Отқа өртегім келеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн

  • 0
  • 0

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн,
Еңсемді басып езеді.
Тұманнан туған бұл жырдың,
Көрінбес көзге өзегі.

Толық

Жан сырымды мазақ болдым желге айтып

  • 0
  • 0

Жан сырымды мазақ болдым желге айтып,
Жел желігіп кең далаға берді айтып.
Ғашық болу құпиясы жүректің
Құпиямды жұртқа жайғам мен қайтіп?..

Толық

Даладай даладағы ән кең келеді

  • 0
  • 0

Даладай даладағы ән кең келеді,
Сезімнің қырат-белдер пернелері.
Толқиды іштен шыққан ырғақпенен
Жер-ана — алтын бесік тербеледі.

Толық

Қарап көріңіз