Өлең, жыр, ақындар

Госпитальда

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 660
Жатырмын үнсіз, кең бөлме,
Ерекше бойға күш тарап.
Тағдырға адам көнген бе,
Өмірге бәрі құштар-ақ!
Мұңы бір осынау достармен,
Атуда үміт таңдарым.
Әнеки, біреу қос қолмен,
Тірейді жерге балдағын.
Сәуленің көзі терезем,
Сәулеге тосам бетімді.
Арманнан ағып көл, өзен,
Қанаты ойдың жетілді.
Аңсаймын кімді, білмеймін,
Қараймын сыртқа тағатсыз.
Кірпікті кейде ілмеймін,
Ұшайын қайда, қанатсыз...
Өмірдің жанға күйін ап,
Серпілтіп ойды, денені.
Балдақтың бәрін жиып ап,
Отқа өртегім келеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің даусың

  • 0
  • 0

Жанымды сенен басқа жан ұқпай жүр,
Қабағын қашып кетті танытпай жыр.
Алқынып, ауа жетпей аузымды ашам,
Қайраңға шығып қалған балықтай бір.

Толық

Күн – аспанның жүрегі

  • 0
  • 0

Аман ба, айналайын, о, жарық күн,
Мен қашан өзің жақтан көз алыппын.
Көктегі сен ұлы шам секілдісің,
Үстіне түсер мейрім тазалықтың!

Толық

Жүрек

  • 0
  • 0

Кезі жоқ бір шабыстан болдыратын,
Байқасаң жүрек деген ол бір ақын.
Емес пе осы жүрек қасиетті,
Бойыңды қыздыратын, тоңдыратын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар