Өлең, жыр, ақындар

Госпитальда

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 608
Жатырмын үнсіз, кең бөлме,
Ерекше бойға күш тарап.
Тағдырға адам көнген бе,
Өмірге бәрі құштар-ақ!
Мұңы бір осынау достармен,
Атуда үміт таңдарым.
Әнеки, біреу қос қолмен,
Тірейді жерге балдағын.
Сәуленің көзі терезем,
Сәулеге тосам бетімді.
Арманнан ағып көл, өзен,
Қанаты ойдың жетілді.
Аңсаймын кімді, білмеймін,
Қараймын сыртқа тағатсыз.
Кірпікті кейде ілмеймін,
Ұшайын қайда, қанатсыз...
Өмірдің жанға күйін ап,
Серпілтіп ойды, денені.
Балдақтың бәрін жиып ап,
Отқа өртегім келеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тың – толғау

  • 0
  • 0

Айналған тірі тарихтарға бұл далам,
Қозғалыстардан уақыттай мынау тынбаған.
Коммунистер, тыңның таңғы тынысын –
Құлақпен емес, жүректерімен тыңдаған.

Толық

Мен сені іздеп тапқанша көп адастым

  • 0
  • 0

Мен сені іздеп тапқанша көп адастым,
Күйін кешіп, ұрыншақ, шала мастың.
Бар еріктен айырып, оттай жанған,
Жүрегімді көкпар ғып ала қаштың.

Толық

Өмірде бір қойып, өсек күңкілді

  • 0
  • 0

Өмірде бір қойып, өсек күңкілді,
Адамды адам танитұғын күн туды.
Ата-ананы таңдай алмайтындай,
Тағдырымнан бөле алмаймын ұлтымды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар