Өлең, жыр, ақындар

Қуаныш жасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 642
Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Жарық шашайын, жасын боп келіп, таңдарға
Рухымды Күн қып, кім ілген?
Тектінің ісі – жүрегін беру – Жаббарға,
Оранар, енді, түн гүлмен!

Күні туады, Рухы оянған жандардың,
Әлемге нұры шашылып.
Тұрады, сонда, біз шыққан биік заңғардың
Қуаныш жасы жосылып!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Тәуелсіз елім

  • 0
  • 0

Шапқан біледі, боз аттың халін,
Тыңдайды, әлем, ғажап жыр-әнің.
Күн боп, көгіңе шығып ал, енді,
Таң атты, алаулап, қазақтың таңы!

Толық

Дала қызғалдаққа шомылып жатыр

  • 0
  • 0

Опа-далабын бұлттардан жағып ап,
Көкжиек қызарды – найзағай соғып ап.
Хош иісі барады- кеудені жарып-ақ,
Дала- қызғалдаққа шомылып жатыр.

Толық

Қарап көріңіз