Өлең, жыр, ақындар

Қуаныш жасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 656
Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Жарық шашайын, жасын боп келіп, таңдарға
Рухымды Күн қып, кім ілген?
Тектінің ісі – жүрегін беру – Жаббарға,
Оранар, енді, түн гүлмен!

Күні туады, Рухы оянған жандардың,
Әлемге нұры шашылып.
Тұрады, сонда, біз шыққан биік заңғардың
Қуаныш жасы жосылып!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Көркемсің Ием

  • 0
  • 0

Көркемсің, Ием, көркемнен,
Нұр жұтып алдым, өлкеңнен.
Қара пиғылдар – қарғадай
Күн-сезіміме өртенген!

Толық

Сенің қалауың

  • 0
  • 0

Қан түсті киді, гүл біткен бүгін – сенің қалауың,
Шабытқа мінді, жыр күткен күнім, сенің қалауың!
Нұрлар құйылды, түңдіктен, бүгін – сенің қалауың,
Сенің қалауың, Ием, сенің қалауың!!!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар