Өлең, жыр, ақындар

Қуаныш жасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 611
Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Жарық шашайын, жасын боп келіп, таңдарға
Рухымды Күн қып, кім ілген?
Тектінің ісі – жүрегін беру – Жаббарға,
Оранар, енді, түн гүлмен!

Күні туады, Рухы оянған жандардың,
Әлемге нұры шашылып.
Тұрады, сонда, біз шыққан биік заңғардың
Қуаныш жасы жосылып!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтардың мекеніне қарай

  • 0
  • 0

Самал жүгірді – гүлдерден гүлге,
Өртеніп алып, сіздегі Күнге!
Өзімді тастап, кеткенмін, мүлде,
Ғашықтардың мекеніне қарай!

Толық

Ол – сондай күй

  • 0
  • 0

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Дүние жалған екен

  • 0
  • 0

Мына дүниенің сыртына – шығып кеткелі, мен қашан,
Іздеуді қойған, таныстар – жердің бетіне қонбасам.
Көкжиектегі алауға ілініп қалған – қан-жоса ән,
Дүние – жалған екен!

Толық

Қарап көріңіз