Поэзиям менің
- 0
- 0
Күннің күлкісінен тамып түстің бе?
Кемпірқосақтан жарып түстің бе?
Әлемді оятқан – алып күшсің бе,
Найзағайдай – поэзиям менің!
Қуаныш жасы
Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.
Жарық шашайын, жасын боп келіп, таңдарға
Рухымды Күн қып, кім ілген?
Тектінің ісі – жүрегін беру – Жаббарға,
Оранар, енді, түн гүлмен!
Күні туады, Рухы оянған жандардың,
Әлемге нұры шашылып.
Тұрады, сонда, біз шыққан биік заңғардың
Қуаныш жасы жосылып!!!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Алтын ғасырлық теңменен
- 0
- 0
Ғажайыптардың мекенін бетке алғанда,
Лала-раушан гул жол қарап.
Ғайыптан келген қуаныш жүрек жарғанда
Боласың, сұлу, таңнан ақ!!!
Көрдегі хал
- 0
- 0
Бір адам түсінде өліп қалған екен,
Өмірінде – намазхан болған екен!
Айбатымен – ол жерге қойылған соң -
Мүңкір, Нәңкір кіріп барған екен.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Адам
Рахмет -
Арман
Мықты ақын -
Нурул
керемет өте күрделі -
[[""]]
[[""]]
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі