Өлең, жыр, ақындар

Әжемнің иісі

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 925
Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,
Кезі келсе шараппен алдаймын мен.
Кенеземде бір шөл бар қанбас мәңгі,
Медеу етем мен оған жазғы ақ таңды.
Амалым жоқ,
Келмеске бәрі кетіп,
Көңілімнің жайлауын қар басқан-ды.
Қатығын жеп Қазақтың кемпірінің,
Ержеткен ем астында елтірінің.
Туған далам тұнжырап қимай қалған,
Алыс жортқан алкеуде бөлтірігін.
Кенеземде бір шөл бар көптен жүрген,
Оның орны өмірден өшкен мүлдем.
Шаттығымның сөндіріп жалғыз шамын,
Мұңның желі іргемнен еппен кірген.
Сол мені кектендірген, кектендірген...
Осы шөлім қанбай жүр әлі күнге,
Таппайды емін бақсың да,
Бәрі мүлде.
Құпиясы тек қана бұл дертімнің,
Марқұм момын Әжемнің қабірінде...

09. 02. 2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңлық

  • 0
  • 0

Алты айлық алыс даламнан асығып жеткен
боздағым,
Сағынышымның мың түрлі аруағын несін
қозғадың?

Толық

Айға

  • 0
  • 0

Мекеніңе неге асықтың жарық ай,
Мені солай кетесің бе танымай.
Әлде қайда құлап барам
Уақыттың,

Толық

Емендер бүрлеген түнгі айдың

  • 0
  • 0

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,Ұларбек Дәлейұлы

Толық

Қарап көріңіз