Өлең, жыр, ақындар

Әжемнің иісі

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1060
Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,
Кезі келсе шараппен алдаймын мен.
Кенеземде бір шөл бар қанбас мәңгі,
Медеу етем мен оған жазғы ақ таңды.
Амалым жоқ,
Келмеске бәрі кетіп,
Көңілімнің жайлауын қар басқан-ды.
Қатығын жеп Қазақтың кемпірінің,
Ержеткен ем астында елтірінің.
Туған далам тұнжырап қимай қалған,
Алыс жортқан алкеуде бөлтірігін.
Кенеземде бір шөл бар көптен жүрген,
Оның орны өмірден өшкен мүлдем.
Шаттығымның сөндіріп жалғыз шамын,
Мұңның желі іргемнен еппен кірген.
Сол мені кектендірген, кектендірген...
Осы шөлім қанбай жүр әлі күнге,
Таппайды емін бақсың да,
Бәрі мүлде.
Құпиясы тек қана бұл дертімнің,
Марқұм момын Әжемнің қабірінде...

09. 02. 2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүлназға

  • 0
  • 0

Мұнарлы аспан,
Мұнарлы күз,
Мұнар күн,
Аяғына шыға алмаймын бір әннің.

Толық

Түнерген мен емес, аспан

  • 0
  • 0

Түнерген мен емес, аспан,
Жас төккен мен емес һәм.
Жанарын зілдей түн басқан,
Мен емес ауырған,

Толық

Тілдесу

  • 0
  • 0

О, зарлы бақ, зарлы бақ!
Ояндың ба, өз қайғыңнан қалжырап.
Қарт теректің қабағында қарыс мұң,
Қаусап біткен иықтары салбырап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер