Өлең, жыр, ақындар

Әжемнің иісі

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 965
Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,
Кезі келсе шараппен алдаймын мен.
Кенеземде бір шөл бар қанбас мәңгі,
Медеу етем мен оған жазғы ақ таңды.
Амалым жоқ,
Келмеске бәрі кетіп,
Көңілімнің жайлауын қар басқан-ды.
Қатығын жеп Қазақтың кемпірінің,
Ержеткен ем астында елтірінің.
Туған далам тұнжырап қимай қалған,
Алыс жортқан алкеуде бөлтірігін.
Кенеземде бір шөл бар көптен жүрген,
Оның орны өмірден өшкен мүлдем.
Шаттығымның сөндіріп жалғыз шамын,
Мұңның желі іргемнен еппен кірген.
Сол мені кектендірген, кектендірген...
Осы шөлім қанбай жүр әлі күнге,
Таппайды емін бақсың да,
Бәрі мүлде.
Құпиясы тек қана бұл дертімнің,
Марқұм момын Әжемнің қабірінде...

09. 02. 2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Жорықтар тұтқыны шулаған,
Сары дала төсінде жөңкиді күн – ғалам.
Секундтар сыртылы ғасырларды ұрлаған,
Алдаспан жүзінен ақиқат іздеген,

Толық

Мен сені жоғалтқан сәуір

  • 0
  • 0

(Тағы адастырмаса не етті?)
Бұл кештің салмағы ауыр.
Желдетіп, желпініп жетті,
Мен сені жоғалтқан сәуір.

Толық

Бір сазды зарлата шертіп

  • 0
  • 0

Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.

Толық

Қарап көріңіз