Өліара

Қалжыраған Зауза қызбен атыстан,
Салмау-салмау бұлт аунайды батыстан.
Дарақы жел түкірігін шашады,
Уыстап ап қиыр шетте қоқыстан.
Ол айтқандай өткір де емес тісі оның,
Сен айтқандай жасыл да емес түсі оның.
Жетім бақта жолға қарай адымдап,
Қара суықты қылқылдатып ішемін.
Бастан ауған ғасырлардың жаңқасын,
О, уақыт!
Маған жүк қып артасың!!
...Сәуір желі Сәуріктей шайнайды,
Күзден қалған қаңбақтардың қаңқасын.
Шам азанын бебеулеткен мешіттен,
Жаратқанның ескертуін есіткем.
Сәуір кештің сәлдесіне оранып,
Мұсылман ұл түрегелді бесіктен.
Дүркіреген найзағайға қосылып,
Отыр үйлер,
Жаңғырыққа шоқынып.
Жемтіктерде секектейді сауысқан,
Абайсызда шоқ ішкендей шошынып.
Түндей суық табыттардан толас қыр,
Үңірейген иесіз құдық,
...Ол аш тұр.
Жол соңын тек, абжыланша жұтады,
Қарсы бетте қаңғырлаған монастр...

25. 04. 2009 ж.

---