Өлең, жыр, ақындар

Алматы. «Сайран» вокзалы

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 696
Мұрат ШАЙМАРАНҰЛЫНА

Таңның-дағы тыныштығы бұзылған,
Уақыттың да қос өкпесі қызынған.
Маған жонын төсеп жатыр жолдар да,
Сұлап қойып ұзыннан.
Талықсыған тұнжыр күннен у жұтып,
Тықыршиды, тамшыларға тіл бітіп.
Мені әне,
«Сайран» вокзалында,
Мұрат ағам тұр күтіп.
Жалғыз тартым темекі алып жаймадан,
Өлген махаббатым жайлы ойланам.
Жанары да жасаурап тұр аспанның,
Тағдырымдай қаймана.
– Бұл неткен мұң,
Бұл не деген дайын мұң,
Мені неге мезгілімнен айырды...?
...Табаныма танып естен құлайды,
Дымқылданған жапырағы қайыңның.
Шақ емес бұл – мезгіл құсы тыраулар,
Шақ емес бұл – мезгіл мені қыраулар.
Қолмен қойып әлдекімнің тағдырын,
Бал ашады Сығандар.
Жақтырмаған қабағындай інімнің,
Кешегідей ашық емес бүгін күн.
Мас әйелдей мәре-сәре қоғамнан,
Түңілдім!
Жүрегіме аяқ асты тіл бітіп,
Жібердім-ау, біраз мұңды сырғытып.
Мені әне,
«Сайран» вокзалында
Мұрат ағам тұр күтіп.
Сұрғылт күнді сылтау етіп бір ғана,
Алар ма еді қылғытып.
Сосын тіл бітіп...

14. 06. 2004 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркіндік аңсау һәм сапар

  • 0
  • 0

Уа, қар сепкен, қар сепкен!
Құба адырда ғұмыр бойы зар шеккен.
Нұрлы күннен үміт күтіп бір ғана,
Құба адырға құлақ тігіп тұр мола.

Толық

Бір елес торыған жолымды

  • 0
  • 0

Бір елес торыған жолымды,
Ендігі құтылу жоқ одан.
Билеген тәнімді, қанымды,
Қыраулы терезем сыртында сол адам.

Толық

Түнмен сырласу

  • 0
  • 0

Түн келді,
Тереземді тұмшалады,
Аулақта, алыс тұр бір таң әлі.
Таңдайымды қаңсытқан тәтті жырдың,

Толық

Қарап көріңіз