Өлең, жыр, ақындар

Жансар

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 740
Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.
О, дала!
О, мұңды құстар!
сейілтші, мендегі түнді.
Қашанда мұң маған құштар,
Мұңдана сағынам кімді?..
Ауламда аяздың табы,
Уақыт тұр салмағы зілдей.
Жаңбырды көкседім тағы,
Үміт тұр күдерін үзбей.
Құрғатып мөлт еткен жасты,
Жұтамын аспанның нұрын.
Сені ойлап қауызын ашты,
Атаулы қазтамақ гүлім...
Соңымда саны жоқ қайғы,
Жаңбырға жуылған бағы.
Сүйемін сен туған айды.
Сүйемін сәуірді тағы.
Оның да айтары осы-ақ,
Алмашы құстардың шырқын.
Ғазауаты да кешірім жасап,
Бір күні жетермін, мүмкін...
Үнсіздік билеген жанға,
Гүлдер тұр кірпігін қағып.
Басымды сүйеймін таңға,
О, дала!
Неткен жап-жарық?..

27.03.2014ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаһар. Үнсіздік

  • 0
  • 0

Қалаға жауды қар,
Қамкөңіл бақтарға,
Сүреңсіз қыркүйек ұқсайды ақпанға.
Тәні мұз гүлзардың жүрегін тілгілеп,

Толық

Ерейменнен ауған құландар

  • 0
  • 0

Маңдайыма ақыры солай тағдыр жазды Алла,
(Мекен іздеп жеріне қайтады ғой қаздар да!..)
Мұхиттардың төсінде мұзтөбедей сенделген,
О, Ереймен даласы!

Толық

Айға

  • 0
  • 0

Мекеніңе неге асықтың жарық ай,
Мені солай кетесің бе танымай.
Әлде қайда құлап барам
Уақыттың,

Толық

Қарап көріңіз