Өлең, жыр, ақындар

Жансар

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 515
Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.
О, дала!
О, мұңды құстар!
сейілтші, мендегі түнді.
Қашанда мұң маған құштар,
Мұңдана сағынам кімді?..
Ауламда аяздың табы,
Уақыт тұр салмағы зілдей.
Жаңбырды көкседім тағы,
Үміт тұр күдерін үзбей.
Құрғатып мөлт еткен жасты,
Жұтамын аспанның нұрын.
Сені ойлап қауызын ашты,
Атаулы қазтамақ гүлім...
Соңымда саны жоқ қайғы,
Жаңбырға жуылған бағы.
Сүйемін сен туған айды.
Сүйемін сәуірді тағы.
Оның да айтары осы-ақ,
Алмашы құстардың шырқын.
Ғазауаты да кешірім жасап,
Бір күні жетермін, мүмкін...
Үнсіздік билеген жанға,
Гүлдер тұр кірпігін қағып.
Басымды сүйеймін таңға,
О, дала!
Неткен жап-жарық?..

27.03.2014ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сауал

  • 0
  • 0

Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...

Толық

Жоғалған пырақ туралы жыр

  • 0
  • 0

Тәубесіз замандар түсірген әр ізге,
Ұлтымның ұятын ұмытпай бәдіздеп...
Үздіккен үміттер,
Алқынған армандар –

Толық

Ой буып мен жайлы ғана

  • 0
  • 0

Ой буып мен жайлы ғана,
Маңайлап ошақтың қасын.
Сағыныш шерін төктің бе, Ана,
«Ағарып мың құлаш шашың?!»

Толық

Қарап көріңіз