Өлең, жыр, ақындар

Жансар

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 669
Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.
О, дала!
О, мұңды құстар!
сейілтші, мендегі түнді.
Қашанда мұң маған құштар,
Мұңдана сағынам кімді?..
Ауламда аяздың табы,
Уақыт тұр салмағы зілдей.
Жаңбырды көкседім тағы,
Үміт тұр күдерін үзбей.
Құрғатып мөлт еткен жасты,
Жұтамын аспанның нұрын.
Сені ойлап қауызын ашты,
Атаулы қазтамақ гүлім...
Соңымда саны жоқ қайғы,
Жаңбырға жуылған бағы.
Сүйемін сен туған айды.
Сүйемін сәуірді тағы.
Оның да айтары осы-ақ,
Алмашы құстардың шырқын.
Ғазауаты да кешірім жасап,
Бір күні жетермін, мүмкін...
Үнсіздік билеген жанға,
Гүлдер тұр кірпігін қағып.
Басымды сүйеймін таңға,
О, дала!
Неткен жап-жарық?..

27.03.2014ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанда жеті қаз

  • 0
  • 0

Бөлмемді кезіп жүр ескі елес –
Есте жоқ жылдардан жұлынған қауырсын,
(Оны еске ап бір мезет бұл жүрек ауырсын...)
Ұлы бір тыныштық үстінде ұйықтайды сәбиім,

Толық

Айға

  • 0
  • 0

Мекеніңе неге асықтың жарық ай,
Мені солай кетесің бе танымай.
Әлде қайда құлап барам
Уақыттың,

Толық

Қанаты күйген Самрұқ құс туралы жыр

  • 0
  • 0

Сонау-у-у шаңдақ ғасырлардың бірінде,
Қарт Алтайдың қарлы шыңы түбінде.
Бір Айдаһар мекендепті күн бетін,
Таң қызарса жатады екен інінде.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер