Өлең, жыр, ақындар

Жансар

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 713
Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.
О, дала!
О, мұңды құстар!
сейілтші, мендегі түнді.
Қашанда мұң маған құштар,
Мұңдана сағынам кімді?..
Ауламда аяздың табы,
Уақыт тұр салмағы зілдей.
Жаңбырды көкседім тағы,
Үміт тұр күдерін үзбей.
Құрғатып мөлт еткен жасты,
Жұтамын аспанның нұрын.
Сені ойлап қауызын ашты,
Атаулы қазтамақ гүлім...
Соңымда саны жоқ қайғы,
Жаңбырға жуылған бағы.
Сүйемін сен туған айды.
Сүйемін сәуірді тағы.
Оның да айтары осы-ақ,
Алмашы құстардың шырқын.
Ғазауаты да кешірім жасап,
Бір күні жетермін, мүмкін...
Үнсіздік билеген жанға,
Гүлдер тұр кірпігін қағып.
Басымды сүйеймін таңға,
О, дала!
Неткен жап-жарық?..

27.03.2014ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш элегиясы

  • 0
  • 0

Аңсадым-ау!
Өзің жайлы алғызармын қайдан хабар,
Біз қауышқан көктемгі бақ саған құшақ
жайған болар.

Толық

Кентау кеші

  • 0
  • 0

Албырап батыстың жүзі,
Қаланы басады мұнар.
Күп-күрең Кентаудың күзі,
Күңіреніп күй тартқан шығар...

Толық

Түнерген мен емес, аспан

  • 0
  • 0

Түнерген мен емес, аспан,
Жас төккен мен емес һәм.
Жанарын зілдей түн басқан,
Мен емес ауырған,

Толық

Қарап көріңіз